Bambix Is een ook al weer 10 jaar bestaande punkband uit Nijmegen die net over de grens in Duitsland meteen handtekeningen kunnen uitdelen (zo bekend zijn ze daar), maar die nog nooit op 3FM radio hadden opgetreden. Dat ze dat nu wel mochten, lag aan hun nieuwe goeie cd 'What's In A Name' en aan het feit dat ze in Brazilië (of all places) zo populair aan het worden zijn. Daar wilden we alles over weten. Na een zeer onderhoudend gesprek met zangeres Willia (de Grace Slick van de Nederpunk?) en drummer Peter over reizen door de jungle en Julie de bomenbevrijdster betrad Bambix toch enigszins nerveus het podium. Nadat in eerste nummer de zenuwen waren weggespeeld kregen we een fijne volkorenpunkset voorgeschoteld waarin vooral het nummer over Julie (juist ja, die bomenbevrijdster) opviel. Misschien is het hier en daar iets teveel van het goede (hoeveel drumsbreaks kun je hebben in 1 nummer?) maar bovenal is Bambix een krachtig powerpunk trio geworden, dat na de rest van de wereld nu ook maar eens in Nederland moet doorbreken. Kings Of Convenience Zijn 2 deuzen van jongens uit Bergen, Noorwegen, die onder het motto 'Quiet is the new loud' de nieuwe Simon & Garfunkel uithangen. Gekleed in superlullige spencers en ribbroeken doen zij er alles aan om ultra-sloom over te komen. Na een in schildpad-tempo afgehandeld interview (maar o wat was het leuk) betraden zij, slechts gewapend met akoestische gitaren het podium, en op wonderbaarlijke, betoverende wijze wisten zij het Club Lek publiek stil te spelen en zelfs een toegift af te dwingen. Je hoeft niet van hun muziek te houden om te constateren dat Eric en Erlend zich zeer vakkundig door hun materiaal heenspeelden. Een mooie, slome rust kwam over het Club Lek Publiek, en dat is in deze tijd waarin iedereen haast heeft ook wel eens mooi. 2 Wikked Bestaat uit Roderick (RodmanSan) en Martino (Cruzawa) en komt uit Eindhoven. Na leertijd in de hiphop en breakdance, zijn ze nu uitgekomen bij een volkomen eigen vorm van Drum & Bass, waarin flarden jazz, reggae en rock te horen zijn. Hun eerste 12 inch is net verschenen bij Fluff Girl Wax. In het interview benadrukten ze hun live kwaliteiten en het feit dat ze meer doen dan aan knopjes draaien. Dat was bij hun set te zien, maar of dat enkele klapje op de syndrums of een scratchje hier en daar het visueel nou zo'n spektakel maakte? Nee. Maar te beluisteren viel er des te meer, want avontuurlijk was hun d&b wel. Ik hoorde er tenminste saxofoons, rappers, elektrische gitaren en rammelende conga's en timbales bij (of verbeeldde ik me dat nu?).