WIE, WANNEER WAAR Superheroes; Thomas Troelsen (zang, toetsen), Asger Tarpgaard (gitaar). London Calling, Paradiso Amsterdam, 14-4-2001. MUZIEK: Luidruchtige pop met New Wave-tic uit Denemarken. WAT ZIJN JULLIE BELANGRIJKSTE MUZIKALE INVLOEDEN EN WAT MAAKT DIE ARTIESTEN ZO GOED? Thomas: Ieder bandlid heeft zo zijn eigen smaak, zo luistert onze gitarist erg graag naar klassieke muziek. Ikzelf ben een allesvreter en heb dus onlangs de nieuwe Outkast gekocht. Voor mij kan alles, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar muziek die tussen 1940 en 1985/86 gemaakt is. Waarom? Omdat ik denk dat alles daarna iets geforceerd over zich heeft, alsof men het wiel opnieuw wil uitvinden… WAT IS JULLIE STERKE KANT? Asper: Het feit dat onze individuele smaken zo enorm verschillen. Iedereen doet zijn of haar duit in het zakje en zo ontstaat een eigen geluid. Thomas: Daarnaast hebben we een goede bandfilosofie: in principe spelen wij voor onszelf en hebben wij geen verwachtingen ten aanzien van het publiek. Geen van ons had in het begin gedacht dat de band het zo ver zou schoppen, zeker binnen de nogal homogene Deense scene, waar wij al heel snel als ‘anders’ werden bestempeld. De jaren ’80 zijn weer hip tegenwoordig en in Denemarken hebben wij dan ook heel snel de reputatie van ‘eighties revival band’ meegekregen. Zal wel komen doordat we zoveel analoge synthesizers gebruiken. In principe is dat wel OK, alhoewel we in de 4 jaar dat we bestaan, altijd al datzelfde geluid hadden. WAT IS JULLIE ZWAKKE KANT? Asper: We zouden graag wat meer geld met onze muziek willen verdienen. Alles wat we nu krijgen gaat naar apparatuur en instrumenten. De BTW in Denemarken is namelijk erg hoog. Iedereen in de band houdt ervan om te reizen en dat zouden we met wat extra geld ook vaker kunnen, naast het reguliere touren. WAT ZIJN JULLIE DOELEN EN HOE GROOT SCHAT JE DE KAN IN DAT JE DIE HAALT? Thomas: Hoge verwachtingen hebben wij nooit gehad dus alles wat ons nu overkomt is mooi meegenomen. Zolang we kunnen blijven reizen en platen maken zijn we tevreden. Alleen de bekendheid die erbij komt kijken stoort me een beetje. Je loopt een club binnen of op straat en mensen weten meteen wie je bent. Da’s best irritant.