Napster.com is een website waar internetgebruikers over de hele wereld hun MP3-files met elkaar delen. 'File swapping' wordt dit genoemd. Napster zet zelf geen MP3-bestanden online; het biedt enkel de mogelijkheden voor internetgebruikers om MP3's aan te bieden en te downloaden. De platenindustrie is niet erg gelukkig met Napster. Broodroof noemen ze het: er worden immers geen rechten betaald over de uitgewisselde muziekbestanden. De RIAA, de Recording Industry Association of America, begint dan ook in december '99 een rechtzaak tegen Napster. In juli 2000 resulteert dat in een sluiting van Napster op last van de rechter, maar dit besluit wordt kort daarna in hoger beroep teruggedraaid. Napster staat dus weer online, maar de vraag is voor hoe lang, want de rechtzaak loopt nog steeds. Niet alleen de platenindustrie is ontevreden over Napsters activiteiten: in april 2000 bijvoorbeeld spant de band Metallica een proces aan tegen de makers van de site. Uiteindelijk worden meer dan 300.000 Napster-gebruikers die Metallica-songs hebben gedownload, opgespoord (via hun IP-adres) en geweerd van de site. Het blijkt echter niet zo moeilijk de ballingschap te omzeilen... Terwijl Napster in de rechtbank zit, verschijnen de eerste alternatieven op internet. De bekendste Napster-kloon is Gnutella: met dit software-programma kunnen internetters MP3-tjes uitwisselen, zonder dat ze gebruik maken van één centrale server. Gnutella kan dus niet, zoals Napster, 'uit de lucht' worden gehaald: er is niet één webserver die het uitwisselen van bestanden controleert. Freenet gaat nog slimmer te werk: dit software-programma maakt het mogelijk een MP3-file in stukjes over een netwerk van computers te verspreiden. De locatie van de gewraakte MP3 kan op deze manier helemaal niet meer achterhaald worden. Ook in Nederland bestaan Napster-imitaties. Illegaal, want het zonder toestemming online aanbieden van auteursrechtelijk beschermde MP3-bestanden is verboden.