Rappunkers Bilk vindt pas laat de versnelling
Britten hebben tijd voor veel praatjes
Met een slak als bandlogo zou je slome muziek verwachten, maar in de Altstadt blijkt het tegenovergestelde. Het Britse rappunktrio Bilk dendert vanaf seconde één dwars door hun setlist heen, al komt het pas laat op gang (ah, toch die slak). Maar de spanning is hoog, want dit is een band die al ooit eens uit een venue is geknikkerd. Een in potentie chaotische avond in wording. Eerst zien of de drie heren de hype waard zijn.
Al kauwgomkauwend zoeken de mannen hun plek op het opvallende podium, catwalk bestaande uit een pooltafel. Het is een valse start door een kapotte snaredrum, maar volgens de ongeschreven punkregels blijf je daar volledig cool onder. Met hun begin 2025 verschenen album Essex, Drugs and Rock and Roll onder de arm laten ze al snel horen wat er op het menu staat. Veel introductie heeft de band niet nodig: het publiek lijkt zijn huiswerk te hebben gedaan. “Het klinkt allemaal wel een beetje hetzelfde,” valt er te horen. Maar als het werkt, werkt het.
Frontman Sol Abrahams kondigt elk nummer graag aan met een grote mond en nog grotere knipoog. “This might get your drink spiked,” zegt hij grijnzend voor ze hun bekendste nummer ‘Spiked’ inzetten. De muziek is een mix van gruizige indiepunk, schurende gitaren en ritmes die soms bijna richting rap neigen. Sol wisselt gezongen coupletten af met gespitte preken: punk meets Britse straat. Repetitief, ja, maar met genoeg hooks en enkele gelikte solo’s om het scherp te houden.
Bilk benadrukken hoe blij ze zijn om in Eindhoven te spelen, hun derde Nederlandse stop in deze Europese tour. Moe? Nog lang niet. Al spat dat er door de nonchalante houding wel een beetje af. Na elk nummer volgt minstens één uiterst Britse ‘Thank yeew!’, en dat mag ook als er vanaf het eerste moment een bescheiden moshpit ontstaat. Toch blijft het in de zaal verder relatief rustig: wat knikkende hoofden, hier en daar een zwaaiende lamp. Tot Bilk aankondigt dat ze vertrekken. Na slechts vijfenveertig minuten bedanken ze het publiek (weer) en lopen abrupt van het podium. Verwarde blikken alom. Gelukkig blijkt het een grap: “We’re back, did you miss us?”
En dan barst het pas echt los. Dit is duidelijk hoe ze het hebben bedoeld. De moshpit gaat volledig open en iemand springt zelfs op de pooltafel. Onder de zonnebrillen verschijnen zelfs wat lachjes, en met plezier spelen ze de laatste nummers strak achter elkaar. De Britten sluiten af met een aankondiging van nieuwe muziek. “Soon,” is alles wat ze kwijt willen. Het is geen vraag of Bilk terugkeert naar Eindhoven, maar wanneer. Die belofte staat.