‘Swimming’ van Jacob Drescher
Een melancholische, muzikale meditatie
Sinds zijn debuutsingle ‘Shadow’ uit 2020 zit singer-songwriter Jacob Drescher niet stil. ‘Swimming’ is – als we goed geteld hebben – alweer zijn negende single. De Limburger woont sinds enkele jaren in Amsterdam. Daar heeft hij midden in de natuur – weg van de hectiek van onze hoofdstad – een tot studio omgebouwde caravan, waar hij in alle rust kan werken. Zijn inspiratie haalt Drescher uit muziekstijlen als indie, folk en late night soul. Her en der zijn ook jazz-invloeden te horen. Zelf omschrijft hij zijn muziek als ‘bedroom indie-pop, met een laid-back vibe’.
‘Swimming’ opent met gitaarklanken als zacht zoemende hommels op een zwoele zomeravond. Die lome dromerigheid, maar dan met ergens de gewaarwording dat er iets in de lucht hangt. Als een wolkje dat even voor een stralende zon schuift, komt een lang vergeten herinnering ineens voorbij. De zachte, warme zang wordt vergezeld door drums die langzaam de spanning opbouwen. En nét wanneer je de ontlading verwacht, is daar plotsklaps verstilling. Je blijft achter met een gevoel van verslagenheid en eenzaamheid.
Die intieme melancholie met een rauw randje kennen we van eerder werk van Drescher. Zijn liedjes zijn muzikale gedichten over universele, menselijke emoties en ervaringen, met alle hoogte- en dieptepunten van dien. Kwetsbaar en krachtig tegelijk. Maak je hoofd leeg, luister ‘Swimming’, voel de deining van de klankgolven en laat je meevoeren. Je komt als herboren weer boven water.
(Miranda Valkenburg)