Album van de Week (17): Fred Again..
Britse producer verkiest rauwe emotie boven bombastische beats op debuutalbum
Vanaf vandaag zijn de terrassen weer open, de deuren van de café’s staan wijd open en lonken. Toch blijft een dieper verlangen knagen: wanneer mogen we weer de dansvloer op, haar plakkerige treden betreden, de warmte van de mensen voelen? Om die wachttijd te overbruggen, is er tenminste deze plaat van Fred Again.., Actual Life. Want die vat het verlangen naar de club, en de hoop daar weer gauw heen te kunnen, op een bijzonder knappe wijze. De laatste track op deze elektropopplaat spreekt die hoop zelfs letterlijk uit: ‘Feels like it might be over soon’. Was het maar zo…
Actual Life is Fred Again..’s debuutalbum. Eerder vergaarde de Britse producer al een hoop fans door zijn producties, zoals op Headie One’s sublieme plaat GANG. Hij werkte samen met FKA Twigs, Stormzy en vele anderen in de rol van schrijver en producer. En zijn mentor is niemand minder dan Brian Eno, die hem motiveerde aan een debuutplaat te werken. Freds kunst? Om rauwe emotie te verwerken tot sensitieve liedjes, en vooral: om uiting van emotie te verkiezen boven bombastische beats. Dat keert ook terug op deze plaat, waar hij zeker ook dansbare momenten pakt, zoals op ‘Kyle (I Found You)’ en ‘Yasminah (See Your Face Again)’. Die tracks prikkelen door hun funky hiphop beats, baslijnen en catchy refreinen. En wát zijn de synthlijnen op deze plaat soms heerlijk trippy (op ‘Sabrina’ (I Am A Party en ‘Julia (Deep Diving)’).
De meer ingetogen momenten spartelen ietwat ondanks het creatieve gebruik van spraakopnames. Want ja, Fred koos ervoor opnames te maken van zijn vrienden, en die te verwerken tot tracks. Zodoende is elke track gewijd aan een persoon. Vooral de tracks halverwege de plaat - met name ‘Big Hen (Steal My Joy)’ en ‘Marnie (I Wish I Had You)’ - voelen ietwat vlak. Jammer, want deze plaat had makkelijk nét iets meer kunnen kriebelen. Misschien had Fred toch iets meer bombast erin mogen gooien. Toch zijn er genoeg momenten die deze plaat tot een fraaie soundtrack van het afgelopen jaar maken. Soms zelfs betoverend, zo betoverend dat je jezelf weer even op die dansvloer voelt staan. ‘We’re gonna make it through’, hoor je op ‘Carlos (Make It Thru’)’. Nou, laten we die hoop vasthouden. Nog even, en we mogen weer.