PP18: Ook een zoekend Editors overrompelt
Huisband van Nederlandse festivals zoekt en vindt nieuwe hoogtepunten
Editors op een Nederlands festival is een zekerheidje. Best Kept Secret, Lowlands, Pinkpop: ze hebben het allemaal al wel eens gedaan. En met succes. Aan overtuigingskracht heeft de band nooit een gebrek. Zelfs als ze het, zoals vandaag, opvallend vlak en ingetogen houden.
Op hun laatste album ging Editors het eens helemaal anders doen. Vooral in de aanpak dan. De uitkomst is onverminderd Editors. Maar ze stuurden het ruwe album op naar een experimentele producer, die vervolgens een grote remix maakte van het album. De uiteindelijke plaat werd een combinatie van die remix en de ideeën die de band zelf had. Het siert een succesvolle band dat ze op album nummer zes nog altijd gretig zijn naar vernieuwing. Het leverde met ‘Darkness At The Door’ en ‘Magazine’ in elk geval weer meer munitie voor een festivalset.
En toch blijft door die zoektocht naar vernieuwing de set wat te vlak. De ietwat lossere benadering past niet echt bij de oude nummers. ‘The Racing Rats’ of ‘Munich’ wil je juist zo puntig en hoekig mogelijk horen, maar door het wijdere geluid wat ze later zijn gaan nastreven blijft daar vandaag weinig van over. En dan wordt het theatrale gezwalk van Tom Smith toch wel een beetje potsierlijk. Het waren vroeger de gegarandeerde hoogtepunten, maar ach, daar zijn nieuwe voor teruggekomen. Alleen wel hopen dat ze de felheid waarin ze eerder uitblonken, wel weer terugvinden.
HET MOMENT:
Als op het eind Smith het onvermijdelijke ‘Papillon’ solo op piano inzet, hoor je hoe simpel dat loopje eigenlijk is. Als vervolgens de synth het overneemt, zie je ook hoeveel impact het nummer nog heeft als het maar vet wordt aangezet met het goede geluid. Het is nog steeds een nummer waarmee ze in een paar seconden een festivalweide inpakken.
Lees, kijk en luister meer Pinkpop 2018 hier