PP18: Pinkjes omhoog voor Miss Montreal
Niet zingen maar brullen
Kon je op Best Kept Secret nog ongemerkt een hele festivaldag alleen maar vrouwen zien, hier in Megaland, Landgraaf moet je ze weer zoeken als naar spelden in een hooiberg. Maar gelukkig hebben we Miss Montreal, en da's een echte vrouw, aldus presentator Eric Corton. ‘Je hebt vrouwen die dansen, zoals Beyoncé, en je hebt vrouwen die met ballen op het podium staan.’ Waarvan akte, Eric.
Haar appeal is duidelijk. Ze heeft een lekkere rauwe stem en de lach aan haar kont. Een echte vrouw, die gekke bekken trekt en haar tong naar je uitsteekt. Die ‘hey!’ schreeuwt tegen de security als ze het podium af wil, die haar publiek voordoet dat je vanaf een festival beter kunt brullen dan zingen als je een beetje overtuigend over wilt komen. Zelfs dat kittige glitterjurkje maakt van Miss Montreal gelukkig geen keurige dame.
Van haar repertoire moet ze het niet hebben, want dat is de belegenheid zelve; een beetje 90s alternatieve rock, een snufje country, vooral niks bijzonders. Ze doet ook dat carnavaleske duet ‘Hoe’, maar dan zonder Nielson. Een ongelofelijk kinderlijk liedje, en toch staat dat Nederlandstalige meezingrepertoire haar beter dan die nietszeggende Engelstalige nummers. Het onderstreept de no-nonsense uitstraling die haar kracht is. Al heeft ze aan het eind van de set nog twee pakkende up tempo singles achter de hand, ‘Wish I Could’ en het liedje waar het allemaal mee begon: ‘Just A Flirt’.
HET MOMENT
Ze houdt het levendig met allerhande ren-en-vlieg-werk. Zo rent ze de barrier in bij een knuffelcountry-cover van ‘Wonderful Days’ (de happy hardcore classic). Een ander moment staat het hele publiek met de pinkjes in de lucht met de rug naar het podium te wachten tot Miss Montreal het codewoord zingt. Als iedereen tegelijk 180 graden omspringt besef je ineens dat je een line-dance-cursus in getruct bent. Lekker dan!
Volg Pinkpop op de voet in het dossier