PP20 Marshmello: een traan en een knuffel

Verwarring backstage bij het hoofdpodium. Post Malone is net klaar en de enorme videoschermen van Marshmello zijn het podium op gereden. Hij krijgt de inmiddels traditionele dj-spot op het hoofdpodium na de echte headline, de afgelopen jaren ingevuld door Martin Garrix en Armin van Buuren. Midden op het podium staat een enorme stellage bekleed met LED-schermen waar Marshmello op plaats zal nemen. Hij is de grote troef voor het jonge publiek op Pinkpop, want iedereen onder de twintig kent hem van zijn spectaculaire set op Fortnite, waar miljoenen gamers bij kwamen kijken. Alles is gereed, zelfs zijn karakteristieke masker, een spuuglelijke emmer die Marshmello een anoniem leven garandeert. Enige probleem: Marshmello zelf is er niet, en niemand weet hoe hij eruit ziet. 

Al twintig minuten wordt er flink gezocht backstage. Kleedkamers worden open gerukt, maar ze treffen enkel Joost met vier MILFS. Dan dient zich een onverwachte oplossing aan: Joost van Bellen is zojuist backstage gearriveerd. Hij draaide vanavond een set op The Garden Of Love, het mini-podiumpje dat al jaren bestaat maar waarvan nog steeds niemand weet waar het zit. Op zijn dooie gemak zit de dj-dinosaurus uit te buiken, en een slimme stagemanager ziet zijn kans schoon. Joost, zou je…??? Van Bellen aarzelt geen moment, de plicht roept. Hij zet het masker op en springt het podium op.

Hij opent zijn set met een fraaie nugget van Nancy Sinatra en Lee Hazlewood. Op de rand van het podium zit Wannabeastar, de vaste chaperonne van Van Bellen. Ze draagt zoals gebruikelijk enkel ondergoed, maar heeft wel net voor ze op kwam het reservemasker van Marshmello gegrepen. Dan begint hij aan een Nederlandse blokje, met Ria Valk’s ‘Ik Heb Worstjes Op Mijn Borstjes’ (de daad bij het woord door Wannabeastar) en truckersklassieker ‘Teddybeer’ van Gerard de Vries, over een eenzame gehandicapte jongen die door de mobilofoon om liefde vraagt. Een collectief traantje. Gijsbert Kamer van de Volkskrant en Amanda Kuyper van NRC schrijven in hun opschrijfboekjes dat ze nog nooit zo’n goede dj-set hebben gezien. De recensie van de Telegraaf verschijnt intussen al online. De krant schrijft dat de Amerikaanse dj zorgt voor een daverend slot van deze Pinkpop-dag, met knallende beats. 

HET MOMENT: 
Joost van Bellen gaat inmiddels voor de kill: het is even na één uur als hij de set besluit met ‘I Will Always Love You’, de evergreen van Jan Smeets’ grote liefde Dolly Parton. Leuk weetje uit de Dolly Parton’s America podcast: Dolly schreef dat liedje op dezelfde dag als ‘Jolene’. De dj valt de Pinkpop-baas in de armen, en samen strompelen ze de lange, lange Pinkpopnacht in.

3voor12 doet het hele weekend verslag van Pinkpop.