LL17: At The Drive-In druipt voortijdig af
Post-hardcoreband heeft z’n dag niet
‘Dit nummer is voor Peter Weening!’ Toe maar, At The Drive-In draagt ‘Hostage Stamps’ gewoon op aan de programmeur van Vera Groningen. Zo gek is dat ook weer niet, want de superinvloedrijke post-hardcoregroep uit El Paso heeft nogal een intensieve relatie met Nederland: ze deden hun allerlaatste show voordat ze uit elkaar gingen in 2001 in Groningen. Daarna richtten zanger Cedric Bixler en gitarist Omar Rodriguez The Mars Volta op, en begonnen Jim Ward, Paul Hinojos en Tony Hajjar Sparta. Hun eerste wederzien was op Lowlands 2003, toen beide bands afzonderlijk waren geboekt.
Sinds 2015 is de band weer bijeen – overigens zonder Ward – en na een show in de Melkweg vorig jaar is dit is hun eerste Nederlandse optreden sinds 2001. Met een energiek begin: Bixler neemt direct een giga-sprong van het drumpodium, met zijn knieën ver de lucht in. Dat herhaalt hij nog een keer of tien, terwijl hij vervaarlijk met z’n microfoonstatief zwaait. Hij laat een basversterker omdonderen – hardcore minpunten: die staat ervpuur voor de sier – en daar blijkt een tafeltje met waterkoker en twee luchtbevochtigers te staan. Haha. Het is zo serieus gebracht dat je niet weet of je erom mag lachen.
Hun rafelige post-hardcore met proggy en jazzy zijpaden is gewoon niet gemaakt voor zo'n grote galmbak als de Bravo, maar voor compacte vieze clubs waar je het verschraalde bier van de afgelopen dertig jaar nog ruikt. Het hoog is een ondefinieerbare schelle brei en Bixler zingt vals en slordig. Dat merk je direct in de Bravo, die zo leeg is dat je sowieso al gemakkelijk naar voren kon sukkelen, en steeds verder leegloopt.
HET MOMENT:
Dat ze drie nummers van hun setlist doorstrepen en al een kwartier voor de eindtijd het podium af druipen. Ja, At The Drive-In heeft zelf ook wel door dat dit niet hun beste show is, en soms kun je dan maar beter de handdoek in de ring gooien.
Meer Lowlands? Check ons dossier voor heel veel verslagen en video's.