Paul Elstak surft mee op de harde nieuwe golven

Dé pionier van de hardcore heeft natuurlijk geen introductie nodig. Van megahits met zijn happy-hardcore nummers in de jaren negentig naar de samenwerking met Joost voor ‘Europapa’ dit jaar: na ruim dertig jaar is hij nog steeds op elke hardcore-mainstage te vinden. Dit weekend staat de oude 'vs' nieuwe generatie niet tegenover, maar naast elkaar bij Verknipt, een unieke samenwerking. 
 

De track:
Rooler, Sickmode. Paul Elstak - Take Me Away 
‘Ik vind het leuk dat door die nieuwe hardtechno-stroming mensen weer echt open staan voor dit genre. De die-hard hardcorepuristen zijn het moeilijkste om te pleasen. Je hebt daar de danspolitie en de gedragspolitie. Het kan daar heel intolerant zijn. Terwijl gabber juist staat voor het samenbrengen, voor het saamhorigheidsgevoel. Dit nummer is echt een hit in de harde scene. Het is een mix tussen de raw-style, hardcore, gabber en happy hardcore. Met deze is het echt helemaal los gaan – voor iedereen. Eind jaren negentig, toen gabber steeds harder en sneller werd, haakten veel vrouwen af. Dan sta je alleen maar voor mannen te draaien en dat is niet erg goed voor de sfeer. Ik vind het belangrijk dat echt iedereen tijdens mijn set een toffe tijd kan hebben.'

De dj-inspiratie:
Peter Slaghuis
‘In je leven komen er natuurlijk heel veel mensen voorbij die je inspireren, maar Peter is echt mijn leermeester geweest. Zijn manier van mixen is als geen ander; hij was echt een topdj. Door hem heb ik house leren kennen, want hij kocht toen dat dubbelalbum Detroit Techno. Dat vond ik heel tof. Ik was toen meer van de techno, daardoor werd ik geïnspireerd. Hij liet me zien hoe je remixes maakte en nam me wel een keer mee. Peter Slaghuis had toen net de remix van 'Go See The Doctor’ van Koel Moo Dee gemaakt, dat knipte hij gewoon met een tape recorder. Het is echt bizar hoe hij die edits maakte.’ 

De club:
Number One - Brescia, Italië
'Deze club is echt een gekkenhuis. Dat was de eerste buitenlandse club waar ik echt vaak draaide. Zij zijn ook de club geweest die als eerst begon met hardcore draaien in Italië. Je hebt daar Sala 2 en daar stond ik altijd. De portiers begeleidden je naar de draaitafels, en die sloegen iedereen die voor hun neus liep, gewoon echt neer. Want het was zo druk en de Italianen zijn echt wild ook. Bij het laatste nummer van mijn set maakte het publiek een piramide van mensen. Ze gingen 2, 3, 4 hoog op elkaar staan en dan maakten ze daar een moshpit van. Dus je dacht daar vaak: wat gebeurt er hier?!’