ADE17: Optimo en Jackmaster maken/houden het festival wakker op de vroege morgen
Drietal uit Glasgow trapt driedaagse aftermarathon af op ADE's mooiste locatie
Het is een gek gezicht. Op de overvolle pont die mensen naar hun werk brengt, staat een handjevol types die nog lang niet naar hun werk gaan. Integendeel. Als je omhoog kijkt bij de A’DAM-toren zie je waar het heen moet: helemaal bovenin voor een gigantische ruit staan mensen te dansen. Het hele ADE-weekend beginnen er om zeven uur ’s ochtends feesten met de grootste dj’s. Voor de doortrekkers. Of natuurlijk de valsspelers die hun wekker hebben gezet. Vrijdag is de eerste met Hellie Berry en Kamma, en Optimo en Jackmaster als headliners.
Wie hoopte op gezellig in slaap worden gewiegd of juist voorzicht wakker worden gekust, komt bedrogen uit. Want terwijl Jackmaster met een grauwe kop uit een fles champagne drinkt en enthousiast met de andere vuist in de lucht slaat, gooit Jonnie Wilkes de ene rammer na de andere erop. Hij lijkt zo weggelopen uit Trainspotting: T-shirtje in zijn broek, Schotse coup met de zijkanten weggeschoren en een net te grote broek. De andere helft van Optimo, JD Twitch, zit achter op een krukje te wachten tot hij de koptelefoon weer kan overnemen.
Ondertussen is het in de toren een gezellig slagveld. Een stel fans die al de hele ochtend vooraan de booth staan te dansen, krijgen een handvol munten van Jackmaster. Wat verderop houden wat doortrekkers van Awakenings elkaar letterlijk op de been. Ondertussen komt vanalles langs. Sloopkogels van Barnt, expres onhandig geproduceerde percussietracks van Tanzania Soundsystem en natuurlijk de Optimo-classics waarvan je wist dat ze gingen komen: 'Smalltown Boy' en 'The Sound of Silence', waarbij het vooral afwachten is waar ze de vocals nu weer overheen leggen. Een vergeten jungle-track is het vanochtend. Precies tijdens Jamie XX’ eigen remix van ‘On Hold’ schuiven de gordijnen open en breken de wolken boven de Amsterdamse skyline open. Zo houden de dansers het met gemak tot 14.00 uur vol. En tikken de dj’s elkaar praktisch elk kwartier dansend en vol ongeloof op de schouders: ‘Echt, ga je die draaien?!’