PP25: Weezer geeft zijn geheimen niet zomaar prijs
Meesters van het ongemak na drie decennia terug op een festival
Er bestaat een sketch van Saturday Night Life waarin een gezelschap van nieuwe buren discussieert over Weezer bij het kerstdiner. De inzet: alles wat de band maakte na de ‘perfecte’ albums The Blue Album en Pinkerton is kut vs ‘Pork And Beans’ is beter dan ‘Buddy Holly’. Begin er niet aan, is de strekking van de sketch, want al snel vliegt het eten over de tafel. ‘I understand Rivers better than he understands himself!’ Begin dus bij de trouwe Weezer-fans niet over het feit dat de setlist van vandaag - acht Blue Album liedjes in een uur, geen enkel liedje na 2008 - bewijst dat het daarna niet veel soeps meer was. Just don’t go there.
29 jaar geleden speelde Weezer voor het laatst op een Nederlands festival, op Lowlands. Drie decennia, dat is een mensenleven. Maar hier is de band uit Californië dan eindelijk weer eens. Ouder geworden, en nog altijd stijf als een hark. Ach, vroeger was het nog veel erger. En als je goed luistert hoor je dat er allerlei dingen schuren in de liedjes van Weezer. Neem ‘Undone (The Sweater Song), een college slackerliedje over een ontrafelende trui (een liedje over mentale gezondheid) dat graag grunge wil zijn maar dat op het allerlaatst niet durft, het muzikale equivalent van een muurbloempje. En ‘Surf Wax America’, een slepend trage, haast zeurderige song over rebellie tegen het saaie werkleven. ‘You take your car to work, I take my board.’
Bij een Weezer-show gebeurt niet veel. Er zijn geen special effects, de muzikanten bewegen nauwelijk, de visuals lijken wel gemaakt in 1996. Het enige trucje dat ze uit de kast halen is de frivole (en een tikkeltje flauwe) cover van Toto’s ‘Africa’, een fan favorite waarmee ze viral gingen en die ook nu voor een glimlach zorgt. Maar mooi zijn de gouden melodieën van ‘Island In The Sun’ en ‘The Good Life’. Het cadeautje van de set is b-kantje ‘You Gave Your Love To Me Softly’. Wie het ongemak en de daaraan gekoppelde subtiele zelfspot omarmt, beleeft hier wel degelijk een fijn uur aan. Voor de extraverte mensen begint even verderop zo ongeveer nu Confidence Man.
HET MOMENT
De euforie zit in het slot, met de twee beste liedjes van het debuut, slowburner ‘Say It Ain’t So’ en het ironisch vrolijke ‘Buddy Holly’, waarin Cuomo de afkeurende blikken van anderen van zich af veegt. ‘I don’t care about that.'