Album van de Week (45): Personal Trainer

‘Write a line a day, keep smiling’. De openingswoorden van Personal Trainer’s langverwachte debuutplaat zijn het begin van een antwoord op de vraag die iedereen heeft bij Willem Smit: waar haalt-ie die creativiteit vandaan? We zagen hem al in Palio Superspeed Donkey, in Canshaker Pi. En nu dus met Personal Trainer, een zevenkoppig monster dat ruw en energiek speelt. Jarenlang noeste arbeid en muzikale levensvreugde, dat is de kern van dit virtuoze indie-album.

Met ‘The Lazer’ trapt Smit het gaspedaal meteen vol in. Het is een van de oudste songs en al jaren een live favoriet. Met ‘Rug Busters’ volgt een dansbare indiepunksong zo scherp dat James Murphy er met jaloezie naar zou luisteren. Ook thematisch had dit een LCD Soundsystem song kunnen zijn: Smit zingt zijn publiek toe, een bonte verzameling jonge en oude mensen met brandende ambities en geknakte dromen. Wie je ook bent, waarin je ook bent geslaagd of hebt gefaald, kom dansen!

Naarmate de plaat vordert zitten de liedjes steeds gelaagder in elkaar. In ‘Milk’ zien we een antiheld naar de koelkast sjokken en het pak melk aan zijn lippen zetten, aangemoedigd door schitterende strijkers. Het tempo gaat omlaag, maar de energie glipt niet weg. Dat zit hem onder meer in de dynamiek van het arrangement en de niet te onderschatten backing vocalen. Willem Smit zelf zingt trefzeker zwalkend, in klassieke 90s indie stijl, en de hele band zwiert daar omheen. Live heeft het een enorme meerwaarde om zoveel muzikanten er vol in te zien vliegen, en het is wonderwel gelukt om dat in de studio te vangen.

Dat is des te knapper aangezien Big Love Blanket helemaal niet door de hele band is opgenomen. Willem Smit nam het grootste deel zelf op, met de oude bassist van de band, Casper van der Lans. In de studio speelt Smit dan ook instrumenten waar hij op het podium verre van blijft, om er vervolgens eindeloos aan te schaven tot alles klopt. Zo zit alles recht wat recht hoort en scheef wat scheef kan. Personal Trainer wordt nog wel eens liefkozend uitgemaakt voor rammelrockband, maar als er één ding is dat dit album niet doet, dan is het rammelen.

Na de catchy single ‘Former Puppy’ besluit het album met ‘Vaalserberg Hero’, een downtempo song over een man die zich king of the mountains voelt, maar de bolletjestrui verdiende op de hoogste berg van Nederland. We herkennen Willems pa, zanger van de 90s indieband Scram C Baby, we herkennen Willem zelf, we herkennen onszelf met onze meninkjes. Maar als er één mening is die er mag wezen, dan is het deze: Personal Trainer heeft het beste Nederlandse debuut van het jaar gemaakt.