Fulco in Gebouw-T: fantastisch absurdistisch
Popconcert, kleinkunst en rijp voor het theater
Op de dag van de belangrijkste Vlaamse muziekawards (MIA’s) speelt één van de genomineerden voor beste muzikant een briljante show tijdens Willem Jongeneelen’s showcase voor talent Any Minute Now!. Fulco’s self titled album bleek één van de beste Nederlandstalige platen van 2019 en vertolkt alle liedjes van zijn plaat in Gebouw-T met toevoeging van enkele b-kantjes en een cover.
Eerste op het programma is Mevrouw Tamara, voornamelijk bekend door haar deelname aan ‘De best Singer/Songwriter’, maar moet toch echt gevierd worden door het uitbrengen van haar album ‘In Je Hoofd’. Op deze plaat is dat een uitstekend georkestreerd alternatief popalbum, hier in Gebouw-T is het enkel met toetsen, gitaar en trompet intiemer en komen haar teksten nog meer naar de voorgrond. Introversie in relaties, mentale problemen en isolatie. Mevrouw Tamara schrijft schitterende teksten en met haar afwisselende gitaarspel geeft ze een mooie show.
Ontroerd, schaterlachend en krabbend aan je achterhoofd. Fulco krijgt het voor elkaar om je alledrie die dingen te laten zijn in het tijdsbestek van één nummer. Grootste voorbeeld: ‘Mama’, de nieuwe single. “Ik zal nu mijn zonnebril op doen, de reden hiervoor zal u binnenkort wel duidelijk worden.” Fulco Ottervanger brengt vervolgens een prachtig nummer waarin Fulco zijn kopstem tot het uiterste brengt in een ontroerend nummer, zijn onderarm een paar keer op zijn keyboard ramt en daarna zijn positie achter zijn keyboard en drumpad verlaat om demonstratief een paar rek- en strekoefeningen te doen. Als de muzikant niet zo’n fantastische popplaat had gemaakt zou je denken dat je naar een kleinkunst genootschap aan het kijken bent die een briljant theaterstuk opvoert.
Alle theater weggelaten, de nummers zijn werkelijk briljant. Van het donkere ‘Dichtstbevolkt Land’ naar het Spinvis-esque ‘Grensdorp’ via culthit ‘De Sms’ende Mens’. Allemaal popliedjes die leentjebuur spelen met jazz, blues en zelfs noise. Fulco en zijn medespeler Dries Laheye hebben de popliedjes goed geoefend maar zijn ook aan elkaar gewaagd om het experiment de overhand te laten nemen. Juist wanneer dat gebeurd is Fulco op zijn best: kleuren binnen de lijntjes, maar de lijntjes zelf oprekken.