Canada leverde dit jaar wel meer goeie acts (T.Nile in De Spot, bijvoorbeeld), maar Sunset Rubdown voor een handjevol mensen op een 'zomaar zondagavond' n De Piek sloeg alles. Een try-out met muziek die van emotie en ingenieuze arrangementen aan elkaar kleeft. Het nieuwe album 'Dragonslayer' kwam bijna in z'n geheel langs en wat is dat goed. Alternatieve indie rock, ruimte voor experiment en goed gedoseerde harmony vocals volgen de toch behoorlijk onnavolgbare wegen die zanger, muziek- en tekstschrijver en gitarist Spencer Krug (ook  Wolf Parade) uitstippelt. Mogen dus terugkomen naar Zeeland, desnoods met hetzelfde programma omdat er toch teveel gebeurt om in mensenhoofd op te slaan. De CD maakt veel goed trouwens.

Ze waren een voorprogramma voor 'Roken is Dodelijk', maar speelden die gasten eigenlijk naar huis. Het Belgische Yuko staat voor minimalistische en spannende freak folk waarin de beste rocktradities niet vergeten worden. Ieder nummer is een soundtrack bij diepere gedachten die de muziek bij het publiek vanzelf naar boven haalt. Spanning dus en vreemde geluiden die accenten leggen, maar vooral ook een percussioniste die voor veel extra lagen zorgt.  Yuko zag ik eerder bij Eurosonic en onderging hun concert daar als een avontuur. met gemak konden ze dat kunstje in Middelburg herhalen. Dat maakt nieuwsgierig hoe de Vlamingen verder gaan, want het is muziek die zoveel kanten kan uitgaan. De Spot had afgelopen jaar wel meer te bieden voor zo'n eindejaarslijstje: T. Nile, Tallest Man, Holly Throsby, Beautiful Mess .... bravo Spot!

Even 'back' naar de echte soul en blues met een vergeten legende. André Williams is na hits in de jaren vijftig en zestig (!!) even weggeweest (hallo heroïne, crack en alcohol), maar door de garagebands uit Detroit uit de goot gevist en weer achter een mic in een studio gezet. En in tegenstelling tot de gezapige oude blues en soulheren klinkt het dan bij Williams rauw, doorleefd en smerig .... dus soul zoals soul bedoeld is, niks romantiek of lieve ballad, maar het gif dat uit een geknakte ziel spuit . En de oude Williams heeft nog steeds een stem als een brulboei en vindt dat muziek als een knuppel direct in je gezicht tot een uitwerking moet komen. Erg van deze tijd dus zijn 'garage-soul'. 't Voelde ruim een uur als een warme inspirerende douche. En ja, Triggerfinger had natuurlijk ook zomaar in dit lijstje kunnen staan.

 

 

Verrassend goed! (kende het daarvoor nog niet)
3a Stuurbaard Bakkebaard in De Piek, Vlissingen
Erg toffe, gezellige en diverse live show!! 

Te goed om niet te vermelden, een gedeelde derde plaats.

The Rhythm Junks op Centree Zierikzee blijft een van mijn favoriete live bands en Kraak en Smaak op het Nazomer Festival Zeeland is voor het genre een erg goede live act! 

 

 

1 Sunset Rubdown in De Piek, Vlissingen 
In de tryout tour voor het nieuwe album “Dragonslayer”. Met afstand op nummer een. Mijn beste concert in Zeeland ooit. Intens, beklemmend, gedreven, strak en onnavolgbaar. Sunset Rubdown opereert met name live op een bizar hoog niveau. Haast onmogelijke composities worden met veel overtuiging op een stomverbaasd publiek gelanceerd.

2 Sleepy Sun – Bar American in Middelburg
Een van dé bands van Crossing Border 2009, speelt een dag later doodleuk in een uitverkocht Bar American. Dat dit feest zich op een maandag afspeelt mag de pret niet drukken. Band en publiek hebben het naar hun zin en weten elkaar op een positieve manier te prikkelen. Bijzonder on-Zeeuws, maar bijzonder leuk!

3 Pussywarmers in Kaffee ’t Hof, Middelburg
Een Engels spreekwoord luidt: “The best nights, aren’t planned”. De Pussywarmers waren hier een klinkend voorbeeld van. Uitzinninge country-punk waarbij toeschouwers over de bar, meubels en elkaar heen klommen.

Tevens een vermelding waard: Elliott BROOD (Spot), She Keeps Bees (’t Hof), Tiny Vipers (Spin), Face Tomorrow (Spot)

 

 

Wat een passie. Wat een virtuositeit. Wat een geweldige muziek. En wat een voorrecht om Vernon Reid en zijn gitaarspel van zo dichtbij te mogen bewonderen.

Misschien wel de beste band uit Zeeland. Leverde dit jaar in elk geval een geweldige plaat (Supernatural) af, die live zo mogelijk nog beter klonk. Uitstekende show ook.

Enigszins weggezakt in het collectieve geheugen, maar in één keer weer helemaal terug op de kaart. En krachtiger dan ooit. 

 

 

Ze hadden erg lang niet opgetreden en de pitoreske (en afgeladen) platenzaak bleek een uiterst geschikte plek voor het nieuwe, hardere werk. Juist de onverwachte plek en het tijdstip maakte het een memorabel concert.
2 Sleepy Sun in Bar American, Middelburg

Zomaar een maandagavond in de kroeg om de hoek, harde psychedelica. Zo'n band in Zeeland zien is een exotische en euforische ervaring.
3 Capital Sentimental & Tweak Bird in De Spot, Middelburg

 

 

 

 

In samenwerking met Bart van de Spin weten vast te leggen op een travel-day van deze band op weg van Parijs naar Haarlem waar ze een dag later in Patronaat speelden. Zo stond deze band die internationaal volle zalen trekt op een plotselinge zondag in de Piek. Absolute topper van 2009.

Op de vooravond van de echte hype die rond de Staat toen nog moest losbarsten speelden ze half februari in de Piek. Hoewel nog niemand de band ooit al live had gezien was er al wel een flinke buzz en dus ook een zaal vol publiek met hooggespannen verwachtingen. En de Staat stelde niet teleur, ze leverden een puike show af tijdens volgens eigen zeggen van de band één van hun leukste en beste optredens tot dan toe.

Legendarische Nederhoppers op afscheidstournee. Eén groot feest met een knettergoede show van de OP die zelf zichtbaar genoten. Met behulp van een VJ met beelden en videoclips, en compleet overzicht van het repertoire van door de jaren heen ging het dak er behoorlijk af. Een waardig afscheid.