Vanaf het eerste nummer ‘Drunk’ zet DAAN de toon met symfonische kracht en rauwe zang. ‘Shadow’ volgt, een nummer dat rustig begint, maar geleidelijk aan intensiteit wint. Stuyven licht tussendoor toe waarom bassist Ewen Vernal ontbreekt. Een ongelukkige teambuildingsactiviteit eindigde met een gebroken voet, waardoor de band vanavond een alternatieve manier moet vinden om de baspartij tot leven te brengen. Hij doet alsof hij een hotline met Schotland heeft en grapt: “wonderen.”
Na een fluitend intro neemt ‘Jump’ het publiek mee op een bombastische muzikale vlucht, met de vraag waarom we onszelf niet accepteren, gevolgd door het stevige ‘Luck,’ over al die raadselachtige momenten waarop we gelukkig zijn. Daan zet zijn zonnebril af en roept uit: “Wow, jullie zijn mooi!” Vervolgens brengt hij het kleine en melancholieke ‘Fun,’ dat hij aankondigt als zijn favoriete nummer van de nieuwe plaat. Toetsenist Jeroen Swinnen speelt met virtuoze precisie ‘30.000 noten’ in het zes minuten durende ‘Great,’ waarbij de band heerlijk improviseert met een nadruk op toetsen en feestelijke gitaarriffs.
Met logge synthesizerklanken brengt de band ‘Dumb,’ een nummer over jeugdige roekeloosheid, waarna Daan in een wit overhemd verschijnt. ‘Man’ volgt, met veel pulse en elektronische geluiden, en een prachtig parelende trompetsolo. De spanning stijgt tijdens ‘Work,’ een nummer dat de dagelijkse sleur bezingt, met het refrein “Set me free.” ‘Empathy’ laat het publiek steeds dieper wegdromen en eindigt in een prachtige galopperende outro, versterkt door synthesizers en trompet.