De laatste editie van Anywave in het oude Brogum-gebouw: een bonte en energieke viering van muzikale diversiteit. Van ingetogen Zeeuwse luisterliedjes tot opzwepende rock, glam, funk en elektropop: het festival biedt een podium aan zowel gevestigde als opkomende acts. De sfeer is gemoedelijk, het publiek enthousiast en de line-up verrassend breed. Een terugblik op een dag vol klanken, grappen, kippenvelmomenten en dansbare beats.

De middag begint op Schouwse wijze: met Rudy Klippel. Deze veteraan uit de lokale muziekscene verruilt vandaag zijn basgitaar voor een akoestische en zingt in zijn moerstaal kleine, persoonlijke liedjes vol humor en zelfspot. Zijn ‘zigeunerlied’ over een gammele Mercedes zet meteen de toon: droogkomisch en raak. De klassieker ‘De zee van Zeeland’ bezingt een fenomeen: toeristen mogen komen, maar ze gaan gelukkig ook weer weg. Rudy wisselt cabareteske verhalen af met ontroerende ballads zoals ‘Weg van teruggeweest,’ over ouder worden en verdwijnende herinneringen. Zijn lied over tandarts Van der Velde bezorgt het publiek rillingen, zeker als hij trots zijn oude melkkies toont. En dan is er nog ‘Lawoai Papagoai’—een hilarische afrekening met onophoudelijke kletskousen.

Van Zeeuwse nuchterheid schakelen we over naar de zwoele, kwetsbare soul van R-Jaye. Gehuld in een glamrockoutfit laat hij horen waarom hij is geselecteerd voor de Popaanzee ACADEMY. Zijn debuutsingle ‘Body Heat’ ademt zomerse spanning, terwijl het meeslepende ‘Honest’ – net uit – pleit voor eerlijkheid, met een poëtische twist: Maybe truth’s overrated. Maybe lies shine bright. Ondanks het vroege tijdstip zet hij een overtuigende show neer.

In de tent bouwt GrainBait uit Tholen gestaag aan een muur van stonerrock. Singles als ‘The Machine’, ‘Electric Lady’ en ‘Fly Like an Eagle’ laten horen wat het trio in huis heeft. Zanger Chris van Boven deelt zijn droom om in Zierikzee te gaan wonen – “dan kunnen we hier vaker spelen!” Hun nieuwe single ‘World Gone to Shit’ verschijnt over een week, maar Anywave krijgt de primeur. De show eindigt met een spectaculaire versie van ‘Jolene,’ waarin Chris, ondanks een recente voorhoofdsholteontsteking, vocaal alles geeft.

In de zaal maken de Britse broers van PleasureInc indruk met een energieke mix van rap, funk en ‘90’s vibes. “We fucking love it here!” roept frontman Louis Baker. Hun opzwepende nummers en tranceachtige breaks zorgen voor een dansbare show, waarbij zelfs de jongste bezoekers losgaan. Louis verontschuldigt zich nog: “We apologize for the foul language.” Maar niemand lijkt zich eraan te storen.

Grainbait

Rudy Klippel

R-JAYE

Daarna neemt VOS het stokje over met een warm welkom: “We spelen jullie langzaam de eindeloze avond in.” De band brengt Nederlandstalige poprock vol herkenbaarheid en emotie. De nieuwe single ‘Dansen met mezelf’ roept op tot minder scrollen en meer leven. Meezingers als ‘Zonnemaire’ en ‘Zeeland’ slaan aan. Zanger Maric de Ruiter van Treehook verrast met een gastoptreden. Het nummer ‘Feestje op de maan’ komt volgende maand uit, op de nieuwe EP, vertelt René. Spannend om zo’n ‘klein liedje’ te zingen tussen de wat hardere bands die vaak op Anywave staan, bedacht hij vooraf.

De avond krijgt een flinke schop onder de kont als Treehook losbarst. Hun set is een explosie van duistere rock, melodieuze passages en rauwe energie. Publieksfavoriet ‘Live by the Sea’ krijgt extra vuur dankzij gastoptredens van VOS en Jaap Verseput. Het podium is van iedereen, laat zanger Maric weten, en het publiek maakt daar dankbaar gebruik van.

In de tent zorgen de funky beats van Case Candy voor een nieuwe energieboost. Zangeres Tosca is niet alleen een stemwonder, maar ook een performer pur sang. Met nummers als ‘Apple Juice,’ ‘Desires’ en ‘I Need Sugar’ weet ze het publiek moeiteloos in te pakken. Haar stem rekt zich uit als elastiek en haar charisma spat van het podium.

Kuzko trapt hun set af met een stevige boodschap: “Voor iedereen die je niet laat zijn wie je bent: fuck you!” Hun springerige elektropop zit vol girlpower en zelfliefde. ‘You Don’t Like Me’- That’s Your Problem zet de toon, gevolgd door ‘Ecstasy’ en het spetterende ‘Meet Me at the Arcade.’ Een spontane uitverkiezing uit het publiek levert Siem op als gast bij het nummer ‘ireallylikeboys:’ zijn kapsel lijkt het meest op een matje, vindt zangeres Danique. En daar valt ze op: op matjes dus. Het optreden is een mix van muziek en theater, met als afsluiter het duet ‘Rich & Famous.’

Boulder Greasy topt de avond ‘keivet’ af en we knallen de laatste nacht in Brogum in met pop, rock en Nederlandstalige hits in hoog tempo. Het mag dan de laatste Anywave in het oude gebouw zijn, het is geen verdrietig feestje. Grote saamhorigheid bij het meespringen en deinen op hits als ‘Even aan m’n moeder vragen,’ ‘Schijn een lichtje op mij’ en ‘Zo stil in mij’ en natuurlijk lekker meebrullen en -zingen. Het wordt een muzikale reis, deels in polonaise, vanaf het Brabantse land via ‘Oya lélé’ en Tirol naar ‘Het kleine café’ met ‘Malle Babbe’ en West Virginia, met die ‘Countryroads’ weet je wel? We eindigen voor vanavond weer in good old Brogum en genieten daarna nog even verder van DJ Martyn Green in de zaal. “Compleet gesloopt,” waarschuwen stickers ons alvast voor wat na vandaag te wachten staat.