Na een geslaagde vrijdag zijn de verwachtingen hoog voor de tweede festivaldag. Met grote namen als Thomas Azier, Roxeanne Hazes en memerapper Joost. Een veelzijdige line-up.

Langzaamaan ontwaakt Ovezande om zich op te maken voor dag twee. Ook de Klomppop zaterdag mag rekenen op een mooi zonnetje, het is dan ook vandaag weer vroeg gezellig op het terrein. Bij dat wakker worden helpt Rites een handje. De Walcherse hardcorepunkband mag het hoofdpodium openen. Zangeres Louisa spuwt haar boosheid, drummer Rick boem-tikt er op los en de overige drie leden zorgen voor het nodige bas- en gitaargeweld. Dat het publiek het wat rustig bekijkt is niet gek gezien het tijdstip.

Aan het Amsterdamse Pom is de eer om op zaterdag de Spectra-tent te openen. "Eigenzinnige rammelrock" belooft de flyer ons. Dat is niet gelogen. De band brengt een fijne dansbare mix van jaren '90 indierock welke perfect past in het rijtje van Eut en Pip Blom. Het is nog rustig in de tent als de band begint, maar ze weten het publiek wat er staat voor zich te winnen.

POM

Op het nieuwe podium op het foodcourt staat de boerenrockband Du Driefstang voor een trouw publiek zijn classics te verkondigen. De band onstond eind jaren negentig en was de grote conculega van Surrender. Uiteraard missen 'Roodkapje' en 'Fuck You' niet.

Op het hoofdpodium gaat het er iets serieuzer aan toe met de Groningse indieband The Vices. De band brak door tijdens Covid-19 en bracht vorig jaar hun debuutalbum uit. Radiozenders 3FM en KINK pikten de band al eerder op en draaien met regelmaat hun singles.

Vanmiddag is de band klaar om hun festivalset te spelen, bestaande voornamelijk uit rechtoe-rechtaan britpop en indierock met knallende drums en catchy melodielijnen. De Mainstage-tent vult zich ondertussen langzaam maar zeker met publiek. Hits als ‘Before Your Birth’ en ‘Boy’ komen voorbij. Ze spelen strak, weten het publiek te vermaken met wat publieksparticipatie en knallen hun set door. Tegen het eind speelt The Vices nog hun net uitgebrachte ballad, ‘Tomorrow I’ll Be’, waarbij her en der een traan werd gelaten, om nog even te knallen tegen het einde. Een toffe festival-act!

De winnaar van the best looking band is Son Mieux! En dat terwijl Jan Biggel op het andere podium nog niet eens klaar is! De Haagse band speelt de Mainstage helemaal plat. Gedost in super shiny glitter outfits lost de band een lading aan hits welke al een lange tijd niet van de radio af zijn te slaan. We horen flarden van Arcade Fire en Balthazar, maar vooral een eigenwijze eigen sound.

De band heeft er duidelijk veel zin in. Net als de voorste regionen voor het podium, het publiek geniet met volle overgave. Son Mieux is een band die de komende jaren nog menig festival gaan inpakken.

Son Mieux

De tent is nog leeg zodra Wies hun set aftrapt. Dit doen ze met de energieke nummers 'Bandje', 'Gewoon je Maat' en 'Radiostilte'. Ondertussen is de Spectra-tent al wat meer gevuld. Het is te merken dat de band er onderling veel plezier in heeft. Muzikaal zitten de nummers goed in elkaar. Het is zonde dat het Klomppop publiek de poppy rocksongs niet heel erg kan waarderen. Er wordt veel door de show gepraat. Als finale brengt de band hun doorbraak hit 'Soms is het te Laat', de tent breekt los, eindelijk! Dit hadden we Wies alleen veel eerder gegund.

Wies

Roxeanne Hazes is door de organisatie binnen gehaald als publiekstrekker. De 29-jarige is net als de rest van haar familie een echte BN-er, de roddelbladen en juicekanalen varen er wel mee. Al zijn haar muzikale prestaties daar zelden het onderwerp. 

La Hazes komt op in een baggy tuinbroek en wordt geflankeerd door een band die geheel in het wit is uitgedost. Vandaag mag ze Ovezande overtuigen dat zij de nieuwe "Queen of pop in wording" is. Dit lukt maar deels. De liefhebbers van Nederlandstalige pop zijn namelijk de Oâlles LOCO? tent niet uit te slaan en de rock- en indie liefhebbers komen bij het optreden niet aan hun trekken. De twee werelden die Rox probeert samen te brengen blijken vandaag vooral te botsen.

Belgische acts en Klomppop; ook op deze zaterdag van Klomppop zijn ze van de partij. Dit keer The Guru Guru. Beetje vreemd, maar wel lekker, al is lekker een understatement. Wat is dit tering vet! Deze heren uit Hasselt zijn al een aantal jaar bezig, brachten meerdere platen uit en staan nu in de Spectra-stage. De leadzanger van dit bonte clubje staat in zijn pyjama-outfit en doet zich voor als een Mr Bean, alleen dan zonder zijn teddybeer. Met veel expressie onder genot van snoeiharde noiserock maakt dit alles tot een mooi schouwspel. Voorspelbaar? Nee, alles behalve. Had je erbij moeten zijn? Jazeker. 

Het gonst op Klomppop: Joost komt! Iets na kwart over negen was het zover: de tent van de Mainstage is afgeladen vol. Het is vooral het jonge publiek wat vol verwachting tegen de barrier staat gedrukt, de mobiele telefoon in de aanslag.

Joost betreed het podium en de rest is geschiedenis. Hij weet de menigte, al dan niet kijkend door Snapchat (alles voor de kijkers thuis) te pakken. Alles wat hij zegt wordt gedaan. Springen, ja hoor! Moshpit, jazeker! Klomppop draagt Joost op handen! En dan moet de echte headliner nog beginnen. Thomas Azier, succes!

Het rapfeestje gaat nog geen tien minuten later gewoon verder in de Spectra tent. Laat dat maar aan Het Gezelschap over. Toch duurt het even voor de tent vol staat. De naamsbekendheid van de vier Rotterdammers is blijkbaar nog niet erg hoog, maar als De Likt's Jordy Dijkshoorn zijn raps over Klomppop spit duurt dat niet lang meer. Al snel is de eerste crowdsurfer te zien, Dijkshoorn kan dus niet achterblijven en laat zich door de Spectra op handen dragen.

Rustpuntjes zijn de voordragen van de Dordtse nachtburgemeester en stadsdichter Juno Rissema. Waarna de registers weer volle bak open worden getrokken en Dijkshoorn en Diggy Rast springen weer als dolle honden over het als stamkroeg aangeklede podium.

Het Gezelschap

Op een duister aanvoelend podium met winkelkarren als decor betreden Thomas Azier en zijn band het podium van de Main stage. Gewoon no nonsense, in zwart pak, glitters hebben ze niet nodig. Azier brengt de fijne dromerige jazzy muziek waar de band bekend om staat. Samen met de duistere lichtshow zorgt dit voor een bijzondere sfeer en sterke show. Toch is het wel even omschakelen, de zaal gonst nog na van Joost, en in de Oâlles Loco?, aan de overkant van het veld wordt nog flink gehost. Toch week Azier zijn publiek uiteindelijk ook nog te laten hossen. Richting het eind van de set is er te merken dat er echt naar een hoogtepunt wordt toegewerkt, en die is er! Zodra ze een energieke versie van 'A Forest' van The Cure spelen gaat het los. De set wordt net na twaalf uur afgesloten met 'White Horses', ook weer in een energiekere versie dan op de plaat. De tent klapt mee, en geniet vol overgave.

Thomas Azier

Na de mooie set van de hoofdact is het nog een keer tijd om los te gaan en het laatste beetje energie eruit te springen. Druiprek mag de festivaldag afsluiten met keiharde techno en elektro. Verstopt achter een bivakmuts en skibril staan ze achter de knoppen, een hypeman daagt het prubliek uit. Niet nodig, de knaldrang is al hoog genoeg.

Na twee volle festivaldagen maakt Ovezande zich op voor de zondag die voornamelijk een theaterprogrammering heeft.