Drie podia in twee tenten, een mooi nazomerweertje en een line-up om u tegen te zeggen. Crammerock is ook in 2022 weer een feit. Met klinkende namen en het nodige nieuwe talent in een bont allegaartje van stijlen. Wij gaan op zoek naar dat nieuwe Belgische talent en pakken uiteraard ook de hoofdacts mee.

De eerste act is zeker geen opwarmertje, maar gelijk ‘boenk erop’. ILA zagen we al eerder op nog geen tien kilometer hiervandaan, waar ze inviel voor de band Life op Vestrock. In Nederland is Ilayda Cicek ofwel ILA nog een onbekende, hier in Vlaanderen is dat anders. De Belgische overtuigd vanaf de eerste noten, met haar rauwe stem en donkere bezwerende muziek krijgt ze jong en oud mee. 

Ook Kids With Buns is hier geen onbekende naam. Dit is vooral door Studio Brussel die beide acts in de Nieuwe Lichting opnam, en daarbij hoort uiteraard de nodige airplay. Marie Van Uytvanck en Amber Piddington zijn de namen achter de kids. Het duurt een paar nummers voor het pas echt loskomt, maar dan is het duo op stoom. Althans, met een drummer en toetsenist erbij is van een duo geen sprake meer. De twee geven het optreden wel de nodige power. Met deze twee openers is het een puike vrijdagmiddag zo in het zonnige Stekene.

Een menigte aan jonge bezoekers heeft zich verzameld bij de Main South voor de 'Ollandse' Joost Klein. Hij nam Pinkpop, Lowlands en Rock Werchter al eerder onder handen, en nu is Crammerock aan de beurt. Het is meteen gas erop en meeblèren. Van vunzige teksten tot bewegingen die eerder thuis in bed horen. Verder is de set vergelijkbaar met die bij Werchter, al houdt Joost hier bij Crammerock wel zijn broek aan. Nog even een moshpit, maar die mislukt, net als de wall of death. Ook dat is Joost. Voor entertainment krijgt Joost een tien op zijn rapport, voor muzikaliteit, tja, wij verplaatsen ons maar richting de Club.

Daar aangekomen vinden vinden we nog meer aanstormend talent uit Belgie. Charles is de Franstalige Charlotte Foret, In 2019 won ze The Voice in Wallonië. Er volgden twee singles ‘Without You’ en ‘Wasted Time’, en sinds dit voorjaar is er haar debuutalbum wat vooral in Franstalig België goed ontvangen is. Geprogrammeerd staan tegenover Joost Klein is best een dingetjes blijkt. Tijdens de opkomst staan er nog geen 10 man in de tent. Gelukkig veranderd dit snel. Sterker nog, Crammerock heeft hier een eerste hoogtepunt te pakken. Heerlijke donkere popmuziek zoals, dachten wij, alleen Billie Eilish dat kan maken. Soms bombastisch, soms catchy en gegarandeerd kippenvel. 

Belgische nieuwkomer cq grootheid Yong Yello mag na Joost Klein het publiek entertainen. Yong Yello valt te vergelijken met de Nederlandse Diggy Dex en de Antwerpse Tourist LemC. Met een complete live-band, inclusief blazerssectie, is het meermaals raak voor deze Belg met Nederlandstalige teksten met hiphop en soul invloeden. Teksten gaan over de wat diepgaande onderwerpen, zoals alcoholisme en depressiviteit. En dat debuutalbum wat vorig jaar werd uitgebracht door Yong Yello? Dat werd elk nummer luidkeels meegezongen. Meer dan prima.  

Net na zessen verdwijnt het zonnetje achter een wolkendek. Deert dat iemand? Welnee, want Equal Idiots staan op de bühne! Rechttoe-rechtaan garagerock en deze band staat al voor de vierde keer in hun bestaan op Crammerock. Het optreden is solide te noemen. De toeters en bellen hebben de heren thuisgelaten, maar wel hun gevoel voor humor en opzwepende tempo en strakke drums. Geen gemekker, maar doorraggen. Steady as they go, die heren van Equal Idiots.  

Noordkaap is een klassieker. In 1999 stopte de band, maar sinds een klein aantal jaren zijn ze terug. Noordkaap is een stukje Belgische muziekgeschiedenis, zoals De Dijk En Rowwen Hèze dat in Nederland zijn. De tent is afgeladen voor Stijn Meuris en zijn kornuiten. Hun classics volgen elkaar in een snel tempo op, 'Satelliet Suzy', 'Druk in Leuven' en natuurlijk 'Ik Hou Van U'. Wij ook van jullie Noordkaap.

Tussen zijn UK tour en zijn US tour heeft de singer-songwriter Jake Bugg gelukkig nog de tijd om Stekene te bezoeken. Toen hij in 2012 debuteerde werd de zanger gezien als de nieuwe Dylan. Nu, inmiddels tien jaar en vier albums verder, zijn het nog steeds het eerste album, en single ‘Lightning Bolt’ die de hoogste ogen gooien in zijn repertoir.

Het begin van zijn set is ronduit saai en de Engelsman weet de Crammerockers niet mee te krijgen. Pas als halverwege de akoestische gitaar tevoorschijnkomt en 'Simpel As This' wordt ingezet komt het goed los. Met 'Seen It All' en het geniale 'Broken' is het feest compleet en zijn we het eerste kwartier weer vergeten. Afsluiter is 'All I Need', de opener van zijn album 'Saturday Night, Sunday Morning' die de poppy kant van Bugg laat zien.

Hoofdact Kaiser Chiefs heeft er bijzonder veel zin in. Nog geen minuut op het podium en frontman Ricky Wilson zet zijn monitor rechtop en springt erop om het publiek op te zwepen. De band trakteert Stekene een vijf kwartier lang op een best-of show waar de ene hit de andere opvolgt. 'Ruby', 'Modern Way' en uiteraard 'I Predict a Riot', allemaal komen ze voorbij. The Who-cover 'Pinball Wizard' is de inleiding naar 'Angry Mob' waarna de toegift wordt afgesloten met een uitgesponnen versie van 'Oh My God'. Een hitmachine is het de laatste jaren niet meer, maar een liveshow wegzetten doen ze nog steeds als de beste. 

Nadat iedereen luidkeels meezong met 'Ruby' of 'I Predict a Riot' is het aan Bazart om het late night programma in te luiden. Een thuiswedstrijd voor de heren, die al menig festival in Nederland en België hebben gespeeld dit seizoen. Toffe performance en strakke drums van Mario Goossens (Triggerfinger). Halverwege het concert denkt er een bezoeker te gaan crowdsurfen. Die bezoeker blijkt achteraf Equal Idiots-drummer Pieter Bruurs. Niet verwacht dat er bij Bazart aan crowdsurfen wordt gedaan. 

De rust keerde overigens niet weer na de Chiefs. Het feestje gaat onverstoord door met Goldband en The Subs. Het was vooral Goldband die zich als nachtburgemeesters van Stekene mogen kronen. Vorig jaar zetten ze de Club op zijn kop, dit jaar wordt de Main één grote feesttent. Wij maken ons op voor dag twee van Crammerock.