In Gebouw-T wordt de avond geopend door Treehook. Vrolijke nu-punk door jonge honden uit de regio. Als de drummer op een gegeven moment zijn hele kit van het podium sleurt en midden in de zaal weer opbouwt, begint het echte feest. Treehook krijgt met zijn energieke muziek met gemak het publiek mee. In één grote apotheose van gitaren, toetsen, drums en sax eindigt het uitstekende optreden in een waar dansfestijn. Deze band verdient een leuk festival!
Claw Boys Claw (CBC) was bijna vergeten, maar komt ijzersterk terug met het nieuwe album ‘It’s Not Me, The Horse Is Not Me, Part 1’. De plaat krijgt overal lovende recensies en de inderhaast in elkaar gezette clubtour is vrijwel uitverkocht. Afgelopen zaterdag aan Gebouw-T de eer om de oudgedienden van de garagepunk te ontvangen.
©
Carlo van den Heuvel
TreeHook
©
Carlo van den Heuvel
Claw Boys Claw
©
Carlo van den Heuvel
Claw Boys Claw
Als de lichten weer aan gaan, zien we vage visuals van een groot paard. Claw Boys Claw komt zijn nieuwe plaat voorstellen. Vanaf het eerste nummer valt op hoe goed Peter te Bos bij stem is. Ook het kenmerkende punkgeluid uit de gitaar van John Cameron ligt meteen lekker in het gehoor. In een lekker tempo volgen verschillende tracks van het nieuwe album, waarvan ‘Red Letter’ een absoluut hoogtepunt is. Ogenschijnlijk ontspannen wordt het snellere werk afgewisseld met de nodige slow-tempo songs. Single ‘Polly Maggoo’ is zelfs een echte meezinger.
Naarmate het optreden vordert, komt er meer oud werk aan bod. Tijdens ‘Hammer’ loopt Te Bos via het speciaal voor hem geplaatste trapje off-stage, en loopt maar meteen door naar de bar achterin de zaal. Terwijl de band stoicijns doorspeelt, vraagt hij grappend of ze ook niet voor een biertje willen komen. Gelukkig gaat Te Bos gewoon weer het podium op, en wordt het straffe tempo vlug hervat.
In de zaal is de temperatuur flink gestegen. Ieder nummer wordt met veel applaus beloond en er is een duidelijke wisselwerking tussen het publiek en de band. CBC heeft er zin in en speelt een uitstekende set. En iedereen danst alsof zijn leven ervan afhangt. Als de band terugkomt voor de toegift blijkt ook nog hoéveel zin; pas na 6 nummers komt er een definitief einde aan het optreden. Maar niet voordat hit ‘Rosie’ massaal meegezongen is en er uitbundig gepogood is op ‘Superkid’, ‘Locomotive Breath’ en afsluiter ‘I Wanna Be Your Dog’. En met dit laatste nummer brengt Claw Boys Claw natuurlijk een eerbetoon aan de vader van de punk Iggy Pop. CBC hoeft zich nergens voor te schamen; na 35 jaar is het nog steeds een band die zichzelf uitstekend weet te vernieuwen, en een meer dan uitstekende show neerzet.
Claw Boys Claw doet nog een aantal zalen aan deze maand en speelt bovendien in vier steden tijdens de Record Store Day op 21 april a.s. Check de verschillende media voor meer informatie.
Claw Boys Claw in De Waterput
Eerder op de dag staat Claw Boys Claw nog een relaxte instore te doen in platenzaak De Waterput. 3voor12 was erbij en zag een ontspannen optreden dat nog het meest aan een huiskamerconcert doet denken. Zanger Peter te Bos voelt zich blijkbaar zo thuis dat hij al zingend door de winkel naar buiten loopt. Om daarna, al grappend dat er in Bergen op Zoom niemand op straat is, en dus iedereen bij zijn optreden is, weer op zijn gemak terug te kuieren naar het minipodium achterin de zaak.
©
Carlo van den Heuvel
Claw Boys Claw
©
Carlo van den Heuvel
Claw Boys Claw
©
Carlo van den Heuvel
Claw Boys Claw
Na afloop heeft 3voor12 een kort interview met Te Bos;
Het album ‘It’s Not Me, The Horse Is Not Me – Part 1’ is nu ruim een maand uit. De recensies zijn lovend. Hadden jullie dit succes verwacht?
Peter: “Eigenlijk niet. De plaat was al een half jaar klaar maar werd niet opgepakt. Toch is er uiteindelijk een soort mond-op-mond reclame op gang gekomen, ineens werd alles anders en blijkt het album het heel goed te doen. Het nieuwe succes is echt een kadootje voor ons.”
Iedereen vraagt zich af wanneer Part 2 te verwachten is met zo’n titel. Maar waar komt die titel eigenlijk vandaan?
Peter: “De titel ‘ It’s Not Me, The Horse Is Not Me, Part 1’ is eigenlijk een verbastering van de titel van een video-installatie van kunstenaar William Kentridge, die zijn werk overigens weer baseerde op een novel van de Rus Nikolai Gogol. Die novel heet ‘The Nose’, en betreft een absurdistisch verhaal over een man die zijn neus kwijtraakt. Precies dat absurdistische spreekt mij erg aan. Ik vond het van toepassing, en ben zo vrij geweest er onze eigen draai aan te geven. De artwork past ook goed bij ons, voor mij als grafisch ontwerper natuurlijk altijd al een belangrijk aspect.
De clubtour is zo goed als uitverkocht, waaronder Tivoli en Paradiso. Volle zalen dus. Ziet de band ook nieuw publiek (lees: jonger) in de zaal of zijn het vooral de veertigplussers die opgegroeid zijn met CBC?
Peter: “Natuurlijk komen er veel mensen die ons inderdaad al een half leven volgen. Maar ik zie ook veel jeugd. Misschien wel omdat zij zijn opgegroeid met de muziek van hun ouders? Feit is dat iedereen het erg naar zijn zin lijkt te hebben, en wij niet het minst.”
CBC is dit jaar tevens gevraagd om ambassadeur te zijn van de Record Store Day (21 april red.). Optredens in Hilversum, Utrecht, Gouda en Delft. En dat allemaal op één dag. Is dat een vermoeiend vooruitzicht of heeft de band er zin in?
Peter (lachend): “Vermoeiend? Ben je gek! We hebben er super veel zin in. CBC doet al jaren instores, vroeger letterlijk óp de toonbank, en we gaan gewoon door. We zijn natuurlijk vereerd dat we gevraagd zijn om ambassadeur te zijn.”