De zaal van ’t Spoor 011 ziet er nog gloednieuw uit. Het geheel ademt sfeer uit en alles is mooi afgewerkt. Qua organisatie zit alles ook goed in elkaar. Elke band wordt aangekondigd door een enthousiaste dame. Er staat een bewaker bij de trap naar het VIP gedeelte. De lichtborden achter het podium bedanken de sponsoren. Gratis oordopjes bij de ingang. Een tweede bar in de hoek voor als het echt druk wordt. Overal is aan gedacht, en dit geeft HunterFest 2017 een professionele uitstraling.
De bezoekers druppelen nog wat langzaam binnen als Coyote Melon aftrapt. Deze band uit Gent maakt melodieuze poprock. Tijdens dit optreden komt wel het enige mankementje van de zaal naar voren: het podium is erg klein. Zanger en gitarist De Gussem heeft amper ruimte om te staan tussen het drumpodium en zijn pedalenbak. Hoewel hij van deze ruimte optimaal gebruik maakt. Het optreden mist hierdoor wel energie, vooral omdat De Gussem duidelijk de frontman is van wie alles moet komen. Muzikaal gezien is het een prima show. De nummers wisselen energie en rust lekker af en komen vaak op een hele goede manier verrassend uit de hoek. Een echte klik met het publiek blijft wel uit, maar dat ligt misschien meer aan het stugge Zeeuwse publiek dan aan Coyote Melon.
De zaal is half vol gelopen als Charades het stokje overneemt. In mei presenteerde de drie heren hun veelbelovende debuut ep, en sindsdien hebben ze op diverse podia binnen en buiten Zeeland gestaan. Het drietal heeft overduidelijk veel plezier op het podium en gaat er helemaal voor. Deze energie zorgt dat ook het publiek, op uitnodiging, voorzichtig naar voren en in beweging komt. Ook Charades zet muzikaal een prima prestatie neer. Het loopt even wat moeilijk als de bassist tijdens het begin van een nummer wat aan zijn basgitaar moet bijstellen, maar daar is ook alles mee gezegd. Goede show, aanstekelijk, en muzikaal sterk.