Dit jaar doet Treehook mee met de Popronde en tourt al een hele tijd door heel Nederland. De band dook al in 2015 ineens uit het niets op bij Anywave, vriend en vijand verrassend met hun stevige sound. In het toenmalige 3voor12 Zeeland verslag lezen we; “We weten niet veel van deze band, maar wat we wel weten is dat ze van regenboogpony’s houden en duidelijk niet van Giel Beelen…” Landelijke bekendheid kreeg de band namelijk met hun videoclip Some waarbij de bandleden allen een masker van Beelen dragen. Die anonimiteit is sowieso wel een dingetje. Steevast verschijnt de band op promotiefoto's met een zwart masker. Dat Treehook inmiddels klaar is om de wereld te veroveren, getuigt hun gebruikte hashtag #WORLDDOMINATION. Verder weten we eigenlijk niet zoveel over deze band. De drijvende krachten achter de band zijn Maric de Ruiter en Swen Blikman, geen onbekenden in de Zeeuwse muziekscene. Ze maken dankbaar gebruik van het vage beeld over de band.
Ik hou de limited edition op wit vinyl in mijn handen waarbij de eenvoudige maar stilistische hoes direct opvalt. Een meisje op rollerskates lijkt voorover te vallen, alsof de band hiermee wil zeggen dat het album met vallen en opstaan tot stand is gekomen. De elpee wordt geleverd met een downloadcode waarbij een bonusnummer zit. De productie is prima in orde. Het album is ook te beluisteren op o.a. Spotify en Deezer maar ook fysiek te koop als je naar een optreden gaat van Treehook. Dit is zeker een aanrader, want de band staat garant voor een overweldigende ervaring op het podium. Lees onze recensies er maar eens op na!
Het Zeeuwse Treehook pakt met hun debuut behoorlijk uit. De club- en festivalbezoekers van dit jaar kunnen deze band eigenlijk niet zijn ontgaan. Als afsluiting van deze zegetour zag het debuut officieel op 12 oktober het levenslicht in Rotterdam. Tijd voor 3voor12 Zeeland om het album eens aandachtig te beluisteren. In de aanloop naar het debuut "X" heeft de band 2017 gebruikt om de naam definitief in het collectief geheugen van de alternatieve en de ontdekkende muziekliefhebber te krijgen. Inmiddels opgepikt door Never Mind The Hype (NMTH) en bestempeld als talent van 2017, is de band bezig Nederland te veroveren.
Treehook - X
Het openingsnummer ‘Sun Sets To Soon’ laat direct horen wat je van de rest kunt verwachten; overdonderend! Diepe bassen, uptempo en rauw. Over sterk openen gesproken! De energie giert direct door al je aderen. Wat meteen opvalt is dat de basgitaar erg sterk in de mix naar voren komt, wat de muziek een mooi maar donker randje geeft. De gitaar zelfs meer op de achtergrond. Het sterke herhalende ritme zorgt direct voor aandacht bij de luisteraar. Deze sound wordt op de volgende nummers voortgezet, waarbij vooral het strakke drumwerk opvalt. Dit zijn complexe ritmes die je uitdagen intensief te gaan luisteren.
Van een heel andere orde is het nummer ‘Extraordinary Farmer’ waarin de band een cross-over sound laat horen met een prachtige saxofoonsolo van Jaap Verseput. De langzame donkere opbouw van het nummer laat je even loskomen van de werkelijkheid. Ook hier is weer die spanning die vooral door de bass opgestuwd wordt. Door steeds meer op te bouwen stijgt de spanning naar een hoogtepunt als ook drums en gitaar erbij komen. Een instrumentaal hoogstandje! Het is maar goed dat dit het laatste nummer van de A-kant is, want we moeten er even van bijkomen. Na het omdraaien is Xanax Retard #1 weer een typisch Treehook nummer, zoals we dat inmiddels van de eerste vier nummers kennen. Er zit een irritant piepje in het nummer. De eerste keer dacht ik dat mijn vaatwasser klaar was. Die heeft zo'n zelfde piepje.
Met Some kreeg de band zoals gezegd landelijke aandacht en kan daarom ook wel als een goede commerciële zet gezien worden (bewust of onbewust). Bij dit nummer begint wel een beetje het gevoel te komen het "trucje" van de Treehook sound te doorgronden en komt de behoefte naar iets meer variatie bovendrijven. Het nummer Queen To Be drijft nog steeds op de bassen, maar laat een wat frisser geluid horen, in hoeverre je bij Treehook van een fris geluid kan spreken dan. Heerlijk uptempo drumwerk met hier dan meer aandacht voor de gitaar. Dit zorgt gedeeltelijk voor de nodige behoefte aan variatie. Met het laatste nummer Live By The Sea sluit de band het album af met een traag gedragen donkere song. De zang sleept zich bijna vermoeid door het nummer heen. Een machtig einde van dit album.
Zelf bestempelt de band zich als een noise rock band. Bij het horen van de muziek zijn vooral een massief stoner en garage sound te horen. Bands als Kylesa, Kyuss en Baroness lijken invloeden te hebben gehad op het Treehook geluid. Het massieve, soms agressieve zware geluid klotst echt tegen de plinten omhoog. Treehook zou daarom helemaal niet misstaan op het Roadburn festival. Door de cross-over sound in het nummer Extraordinary Farmer bekruipt mij wel het gevoel dat er iets meer variantie op het album had gekund. Dit is wel een beetje zoeken naar zwakke punten in de marge, want Treehook zet hiermee bijzonder mooi debuut neer, zoekt de randjes op, overdondert en overtuigt met dit album. En ga ze live zien!