Charades valt onder de noemer post-punk alternative rock, en beschrijft zichzelf als “Brand New uitgevoerd door je favoriete 90’s band met een snaredrum geleend van Deftones.” Op Grey Pillar Sky wordt deze stelling omgezet in een muzikaal feit. De EP heeft een mooie minimalistische voorkant die past bij de teksten van de nummers die gaan over de problemen met opgroeien, verlies en relaties. Het is een sterke plaat die gemakkelijk in het gehoor ligt, en waarin de zelfbenoemde invloeden van onder andere Brand New, Deftones, en Smashing Pumpkins duidelijk terugkomen. Het geheel is gemastered door Jesse Canon, die ook bands als Basement , Brand New, Misfits en Dillinger Escape Plan op zijn C.V. heeft staan.
De EP opent sterk met ‘Undress’, een catchy nummer waarin alles samenkomt: goede zang, lekkere gitaarrifjes, fijn drumwerk en een bas die alles aan elkaar breit. Het tweede nummer, ‘Colours’ klinkt iets minder overtuigend. Dit komt doordat de zangpartijen niet altijd even goed aansluiten op de muziek, die overigens staat als een huis. Dat dit het zwakste nummer van Grey Pillar Sky is, zegt overigens meer over het hoge niveau van de plaat, dan over het nummer zelf.