Het voorprogramma, de band HunterStreet, valt een beetje tegen. Dit valt niet geheel aan de heren uit Hulst te wijten: wanneer ze beginnen met spelen zijn er ongeveer vijf mensen in de zaal. Pogingen om het publiek mee te krijgen, zoals het roepen van ‘Hallo Middelburg!’ slaan hierdoor dood. De alternatieve rockband zet geen slechte show neer, maar weet simpelweg niet te overtuigen, waardoor het een weinig memorabel optreden wordt.
De muziek van Jo Goes Hunting wordt vaak omschreven als avant-garde pop. Op papier klinkt dit misschien wat vaag, maar live wordt al snel duidelijk wat daarmee bedoeld wordt. Het optreden van Hueting en zijn vierkoppige liveband barst van de onvoorspelbare wentelingen en interessante geluiden.
Hueting, geboren in Nijmegen, volgde een opleiding tot jazzdrummer aan de kunstschool Codarts in Rotterdam. Deze achtergrond komt duidelijk naar voren tijdens het optreden. Hij drumt en zingt tegelijk, en wisselt soms midden in een nummer van tempo. Niet alleen Jimmi Jo is een begaafde muzikant: zijn band kan er ook wat van.
Op zaterdagavond stond Jimmi Jo Hueting, oftewel Jo Goes Hunting, uit Rotterdam met liveband in De Spot in Middelburg. HunterStreet uit Hulst mocht de zaal opwarmen. Het was één van de laatste stops van Hueting’s tour door Nederland. Ondanks de ietwat lege zaal tovert de band een muzikaal spektakel uit de hoge hoed.
De groep is duidelijk goed op elkaar ingespeeld en laat muzikaal gezien geen steekje vallen, wat aardig knap is gezien de complexe arrangementen van de liedjes. De muziek is grotendeels afkomstig van het onlangs uitgebrachte album Come, Future, en rust zwaar op de drums en analoge synthesizers, waarvan er een handvol op het podium staan. Uit de synthesizers komen maffe riedeltjes die niet vallen te voorspellen, Hueting weet ondanks zijn intensieve gedrum keer op keer loepzuiver te zingen, en de sterke baslijnen en heldere gitaarklanken maken het geheel af. Ondanks dat de zaal leeg oogt – er zijn twintig tot dertig mensen aanwezig – weet de band het publiek dat er wel is te enthousiasmeren.
Echte interactie met het publiek ontbreekt daarentegen. Dit komt doordat Hueting het grootste deel van de show achter zijn drumstel verscholen zit. Het drumstel staat dan wel op een verhoging, maar het is vrij achter op het podium geplaatst. Liedjes worden niet vaak aangekondigd. Dit zorgt jammer genoeg voor weinig contact. Verder blijft het een sterk optreden waar niets op aan te merken valt.
Jo Goes Hunting speelt in oktober en november nog in Arnhem, Haarlem, en Eindhoven. Het is hopen voor de band dat daar meer mensen op af komen, want het optreden heeft laten blijken dat de band niet alleen makkelijk een groter publiek aankan, maar dit ook verdient.