Een prachtige uitvoering van ‘Oostende’ doopt het concert geopend. Teksten als “drinken aan zee, denken aan jou,” zijn hier herkenbaar voor de Zeeuwse romanticus. Het openingsnummer is een voorproefje van het uitgebreide vijf-sterren diner vanavond: fijne kleine hapjes en nieuwe smaken. Eén van die nieuwe smaken is ‘Artis’, wat met hamerende drums bijna een dansplaat wordt. De band is flexibel en switcht van blazers naar strijkers en stapt soms opzij om het akoestisch te houden. Spinvis kan heel mooi klein maar pakt ook uit. Er wordt gedanst en gesprongen en er wordt met de ogen dicht zachtjes meegezongen.
Met zijn vierde album ‘Trein Vuur Dageraad’ komt Spinvis na een serie theaterconcerten naar Middelburg. Deze show is één van de weinige optredens van zijn tour die niet totaal uitverkocht was. Met zijn unieke verhalende praatzang lokt Erik de Jong zelfs jonge fans van over de Belgische grens. Het podium is dof verlicht door grote schemerlampen, De Spot is vol, en vol verwachtingen.
Klein en groot
Oude bekenden
Liedjes van Spinvis beschrijven de eerlijke werkelijkheid van het dagelijks leven. De karakters uit de liedjes leiden hun eigen leven ergens tussen de groeven van de plaat. Spinvis vertelt hoe het nu gaat met zijn muzen. In de zaal wordt naar de fictieve ‘Eva’ gezocht voordat ‘Een Kindje Van God’ in wordt gezet. Het liedje wordt plotseling onderbroken door het spookachtige ‘Nachtwinkel’. Belicht door een enkele spot draagt celliste en zangeres Saartje Van Camp het gedicht voor. Deze bijzondere bewerking van het liedje is het bewijs van de creativiteit van Spinvis. Het is een tikkeltje onvoorspelbaar en niks wordt rechtstreeks van de plaat afgespeeld.
De dingen die voorbijgaan
De vijfkoppige band ondersteunt en dreunt en creëert zo een bombastisch geluid voor ‘Club Insomnia’. Trombones en zingende zagen worden ingezet om het publiek naar surrealistische belevingswereld van Spinvis te transporteren. De plaat ‘Trein Vuur Dageraad’ is een ode aan wat er aan ons voorbij flitst door het raampje van de trein. Door de flikkerende verlichting op het podium lijkt het aantal beelden per seconden te vertragen. Zo kijkt De Spot gezamenlijk uit een treinraampje. Spinvis vertelt wat er om ons heen te zien valt: liefde aan de linkerkant en rechts de eeuwigheid.
Discografie
- 2002 Spinvis
- 2003 Nieuwegein aan zee
- 2005 Dagen van gras, dagen van stro
- 2006 Ja!
- 2007 Goochelaars en geesten
- 2008 Ritmebox
- 2011 Tot ziens, Justine Keller
- 2017 Trein Vuur Dageraad
Tot ziens
Na zo’n twee uur spelen wordt er afscheid genomen. Een langdurig applaus roept de band terug. Als laatste toegift klinken daar de herkenbare synths van ‘Kom Terug’. Het lied is een handboek voor het goede leven: “reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug.” Het publiek neemt het muzikale levensadvies van Spinvis graag aan, en de band speelt door.