Het is een regenachtige zaterdagavond ergens in maart. Middelburg ligt er verlaten bij, maar in De Spot is het een gezellige drukte. De twee acts van vanavond brengen vooral het oudere publiek richting het poppodium. Het Haagse The Stangs mag de avond openen. Deze band is het vaste voorprogramma van deze tour met The Kik. Jaren zestigsound met een mix van The Doors, The Kinks en een vleugje Beatles. In een rap tempo speelt de band nummers van onder andere de onlangs uitgebrachte ep ‘Parable’. Een kek orgeltje uit diezelfde tijd, gitaarrifjes en wat drumwerk in prima uitvoering. Echter vindt het publiek het allemaal wel best en besteedt er weinig aandacht aan. Al doet de band nog zo zijn best. Het mag niet baten.
Denk je aan Rotterdam, dan denk je bij bands uit de havenstad aan The Kik. Een nieuw album, gelijknamige tour samen met rockband The Stangs als voorprogramma en een nieuw maatpak voor de heren.
Op naar hetgeen waar vrijwel iedereen voor komt: The Kik! Zoals ze zichzelf al introduceren, een band uit Rotterdam, Veenendaal en Tilburg en omstreken. Juist. De band opent met ‘Maandag’, een track van het nieuwe album ‘Stad & Land’, uitgebracht door platenlabels Excelsior Recordings en Top Notch. De Nederbiet van de heren valt goed in de smaak in combinatie met Nederlandstalige teksten over het leven en dagelijkse ongemakken. Geen omweg is te gek. Toetsenist Paul Zoontjens lijkt zijn Zeeuwse fans te hebben opgetrommeld en telkens als zijn naam wordt genoemd, galmt het ‘Paultje bedankt, Paultje bedankt’ door de zaal. En dat hij fans heeft, is niet voor niks. Zijn spel is dik in orde. Dave von Raven heeft met zijn humor en de lachers op de hand. Ook dat maakt The Kik. En het publiek? Die reageert er goed op. Ook de zoektocht naar Simone slaagt en staat uiteindelijk vrij ongemakkelijk op de bühne tijdens het gelijknamige nummer. Is het alleen maar hitjes knallen? Nee. Het is een mix van nieuw werk, zoals single ‘Stad & Land’ tot ‘Een Lach En Een Traan’, maar ook de oudere nummers worden zeker niet overgeslagen. Voor een liefdesliedje wordt ‘Cupido’ ingezet en het enige Engels/Nederlandstalige nummer ‘I’ll Be Home Tomorrow’ van het hele oeuvre. Lijkt men alles gehad te hebben, krijgt het publiek een preek te horen over zijn favoriete instrument, namelijk zijn Clavioline (een van de oudste synthesizers) met bijbehorende uitleg en flauwe grappen.
Maar dan, zodra het einde nadert, komt Van Ravens compaan Arjan Spies met een heus solo stuk, waarbij intro’s van James Bondfilms, Dick Dale's ‘Misirlou’ en een eigen creatie voorbij komen, wat uitmond in het slotstuk. De band herhaalt nog één keer ‘Een Lach En Een Traan’ om iedereen te bedanken en verlaat de bühne. Niet veel later is de band terug voor een toegift. Een voor een zetten de muzikanten een intro in van een bekend nummer. Totdat Von Raven zelf het publiek vraagt tot suggesties. Eén persoon vraagt naar een nummer van rock-’n-roll legende Chuck Berry in verband met zijn plotselinge dood deze avond. Van Raven schrikt van dit nieuws, maar weet samen met zijn band ‘Go Johnny Go!’ als slotnummer te brengen ter nagedachtenis aan deze legende.
The Kik: een Nederlandstalige nederbiet-band die het jongere publiek van Zeeland nog niet goed weet te bereiken, aan de leeftijd van het publiek te zien. Jammer, want de band kan een regenachtige zaterdagavond omtoveren in een avond vol humor en muzikaal genot.