Storksky heeft dit jaar de lage landen afgereisd op tour met Navarone. De band is eigenlijk een geëscaleerd afstudeerproject van de Tilburgse rockacademie, die bijna per ongeluk op grote podia van de Zwarte Cross en Pinkpop belandde. Het is geen verrassing dat Storksky enorm goed ontvangen wordt: het is het prachtige muzikale geweld van Queens of the Stone Age verdeeld over maar twee personen. Vergelijkingen met Royal Blood beginnen ondertussen te vervelen, maar net als de Britse succesformule weet Storksky met zijn tweeën een geweldig ruig geluid neer te zetten. Met een noodgang drummen de jongens hun set er doorheen. Het is een perfect voorprogramma: de rookmachine draait overuren en op de grond ligt al een laagje zweet. Navarone mag komen.
Waar de meeste Nederlandse bands het podium betreden in bescheiden spijkerbroeken en simpele shirtjes, pakken de mannen van Navarone uit. Leren broeken, ontblote bovenlichamen in bontjassen, krulsnorren… Het oog wil ook wat. Er is al zang te horen, maar zanger Merijn van Haren is nog nergens te zien. Als een echte showman bestormt hij eindelijk het podium. Navarone behandelt deze gig in De Spot als een stadionconcert en daar ligt de kracht. Dit is een live-act pur sang. De Spot wordt voor één avond gewoon ook even de Amsterdam ArenA.