Een uitverkocht Ancienne Belgique in Brussel, een tour door Europa met een uitstapje in Zuid Afrika, en een gloednieuw album. De Belgische band Intergalactic Lovers sluit morgen zijn tour voor dit jaar af in een uitverkocht Rotown, Rotterdam, maar staat deze vrijdagavond in ’t Beest. En als toetje spelen ze in De Waterput. Wij waren er bij.

Het is rond de klok van negen uur eerst de beurt aan de Zeeuwse formatie Letters. Wellicht gaat er een belletje rinkelen bij de vorige naam: “Letters From Nina”. Sinds de wisseling is de band verder gegaan onder de naam Letters. De set van dit kwartet lijkt op een kabbelend beekje, met hoe de popliedjes klinken met liefkozende teksten. De band staat er wel als het gaat om performance, maar pakt niet door. Alsof de bandleden op het rempedaal hebben getrapt. Hierdoor blijft het een kabbelend beekje. Ook met nieuw werk van de band moeten we nog even geduld hebben, al heeft Letters wel plannen gemaakt voor het komende seizoen.

Op naar de band waar het publiek op af is gekomen. Intergalactic Lovers kan je in België beschouwen als één van de grootste alternatieve rockbands. In Nederland blijft het nog hard werken om een stevige voet aan wal te kunnen zetten. Twee jaar geleden, tijdens de tour rond het album 'Little Heavy Burdens', deed de band het Goese ’t Beest ook al aan. De verwachtingen liggen hoog. Na het fraaie 'Greetings & Salutations' en fantastische 'Little Heavy Burdens' is het tijd voor derde plaat 'Exhale'. Dat album is gemixt door dezelfde man die ook al de Foo Fighters en Pixies op zijn C.V. heeft staan. Het resultaat: de derde langspeler is luchtiger, ligt gemakkelijker in het oor, en is ook na één luisterbeurt raak.

Afgelopen zomer konden wij de band nog aanschouwen op Weitjerock in Ijzendijke. Zangeres Lara Chedraoui zet vanavond een stevige performance neer, en valt te omschrijven als ‘een vrouw met ballen die met haar voeten stevig op de grond staat.’ Vanavond heeft ze haar dansschoenen aangetrokken. Samen met haar loepzuivere stem maakt ze van elk nummer een beweegbaar geheel door zichzelf met soepele bewegingen over het podium te flaneren. Een tekst overbrengen is een vak apart, en deze dame weet dat dusdanig te doen, dat je het tot diep vanbinnen voelt. De vier andere muzikanten op het podium geven hun eigen invulling met idem kwaliteiten. Van de ‘ik ram al mijn energie uit mijn lijf’-drummer tot ‘de rust zelve’-bassist. Een bak melancholie aan muzikaal geweld maakt het plaatje, naast de lichtshow met opstaande balken, compleet met een mengeling van het oudere werk als ‘Shewolf’, maar ook de laatste single ‘Between the Lines’ en ‘River’. En het stugge Zeeuwse publiek? Dat doet gewoon mee en krijgt een show te zien wat het voorgaande optreden in ’t Zeeuwse doet evenaren. Al is het nieuwe album nog wel even wennen voor de vaste garde. Het is een kwestie van geduld, maar de opmars rond Intergalactic Lovers dendert voort.

© Marc Machielse

Intergalactic Lovers

© Marc Machielse

Intergalactic Lovers

Een band met podiumervaring genoeg zou je zeggen, maar juist op zijn kleinst is Intergalactic Lovers lekker ongemakkelijk. Zo blijkt tijdens de instore in De Waterput. "Een thuiswedstrijd", aldus zangeres Lara Chedraoui. Het is niet de eerste keer dat de band in De Waterput staat, zo stond de Vlaamse band al tijdens Record Store Day 2012 en 2014 op het kleine podium achterin de zaak. Met elk album dus een keer in De Waterput.

In akoestische setting (de drummer en de gitarist die het viertal live ondersteunen zijn er niet bij) komen de nieuwe nummers, ‘Between the Lines’, ‘Talk! Talk!’ en ‘River’ dan ook aardig uit de verf. ‘Between the Lines’ moet zonder drums en elektrische gitaar wel wat kracht inleveren, juist omdat de elektrische gitaar op de plaat het nummer draagt. Het is de immer zwierende Chedraoui die met haar stem de uitvoering redt. Terwijl de nieuwe nummers een aardige livevertaling krijgen is het vooral het oudje ‘Delay’, van het eerste album, dat boven de rest van de set uitsteekt. Een beetje ongemakkelijk en zoekend naar woorden roept Chedraoui op om de intussen klassieke ‘Whoohoohoohoohoooooooo’ in het refrein mee te zingen, wat met het refrein steeds harder wordt meegezongen. Of nummers als ‘Talk! Talk!’ en ‘The River’ net zulke klassiekers worden, de tijd zal het leren.

Na dit akoestische optreden zijn twee dingen duidelijk: 1. Het nieuwe album is minder donker en melancholisch, iets wat juist het sterke punt was van de band. Een dappere zet, maar het derde album voldoet daarmee misschien niet aan de al ongelooflijk hoge standaard. 2. Intergalactic Lovers, tja, het zijn ook maar mensen. Hoe aandoenlijk is het om een van de grootste alternatieve popbands van België stamelend naar woorden een drukke platenzaak welkom te heten, te vertellen welke nummers ze gaan spelen, en of je alsjeblieft de nieuwe plaat wilt kopen. Nu Intergalactic Lovers elke twee jaar terug komt met een nieuwe plaat mogen ze gerust terug komen in 2019, wie weet of we dan luidkeels ‘Between the Lines’ mee kunnen zingen.

© Marc Machielse

Intergalactic Lovers

Meer 3voor12 Zeeland