Paceshifters dondert door ‘t Beest

Futloos publiek krijgt een ouderwetse rockavond

Tekst: Dennis de Waard Foto's: Andre Joosse ,

Paceshifters, uitgeroepen tot 3FM Serious Talent doet na het uitbrengen van hun derde album "Breach" een kleine clubtour door Nederland. Vanavond staan ze in 't Beest en hebben ze The Shore Cries Attic en Robbing Banks meegenomen.

Vanavond mag in ’t Beest The Shore Cries Attic het rockvuur aanwakkeren. Helaas lijkt de vlam in het optreden van deze Zeeuwse hardrock band wat gedoofd. Hoewel het allemaal verdomd lekker klinkt, speelt de jonge band alsof het routine is. Interactie met het publiek lijkt er even niet in te zitten. De zanger speelt wat ongemakkelijk met zijn flesje water en dat leidt wat af. De formatie blijkt zich voor te bereiden op een tijdelijke break om nieuw materiaal te schrijven. Hoe dan ook, The Shore Cries Attic blijft een uitstekende band met een hoop potentie, die in hun voorlopig laatste optreden meer power had kunnen steken. Wachten op de comeback, dus.

Gewapend met een gitaar, bass- en snare drum rockt eenmansband Robbing Banks zich nog niet zo lang een weg door een hoop zalen. Inmiddels hebben ook de festivals Into The Great Wide Open en Zwarte Cross dit 3FM Serious Talent ontdekt. Vanavond staat in ‘t Beest een man die zich in het zweet werkt op zijn gitaar. Beide voeten rammen de drums door een set vol aanstekelijke garagerock waar de simpliciteit vanaf spat. De songs liggen heerlijk in het oor en duren vaak niet langer dan een minuut of twee. Dus voordat je er lekker ‘in zit’ is de set alweer klaar. Jammer, want Robbing Banks heeft ongetwijfeld de kracht om in z’n eentje een show van een uur weg te geven. Het ontbreekt nu nog aan voldoende materiaal om zo’n uur te vullen.

Paceshifters, drie albums sterk (het meest recente album ‘Breach’ is nog niet zo lang uit, maar kan vast rekenen op goede recensies) en doet nu een kleine clubtour door Nederland. Het Overijsselse rocktrio komt al denderend het podium op en speelt zichzelf vervolgens in het muzikale zweet. Het mooie aan deze band is dat zowel de gitarist als de bassist ook wat zang voor hun rekening nemen. De duistere nummers worden met veel passie gespeeld en de heren zelf vliegen vol adrenaline over het podium. Hier en daar slingeren een paar twintigers door de zaal. Toch heeft het publiek geen zin in een toegift, ontzettend zonde!