Ooit was de Zeeuwse Belofte een prijs met status. Als band kreeg je aanzien: je was het beste aanstormende talent van de provincie. Er was ook een tijd dat er zelfs een speciale singersongwriterprijs was en het publiek een winnaar mocht aanwijzen. Die tijden zijn er niet meer en de glans is er toch wat af gegaan de laatste jaren. Mede door de komst van lokale bandcompetities per ‘eiland’ lijkt dé Belofte toch wat onder te sneeuwen. Steenworp (ZeeVla), RegioRuis (Schouwen), Podium-Z (Walcheren) en SpectrA (Beveland) slokken veel aandacht op en de winnaars buitelen over elkaar heen.
Monsun waardige winnaar Zeeuwse Belofte
Band uit Goes mag zich beste van Zeeland noemen
Monsun mag zich Zeeuwse Belofte 2014 noemen. Het trio uit Goes verovertde de titel en laathielt zo stadsgenoten Clear Clamour, The Venues en singer/songwriter singer-songwriter Nutz achter zich. De band zal Zeeland daarom vertegenwoordigen tijdens de Sena Prerformers PopnlNL Awards in de Melkweg in Amsterdam.
Het is daarom een goed idee om van de Zeeuwse Belofte een soort superprijs te maken. Alsof het de Champions League der Zeeuwse popprijzen is. Alle winnaars van 2013 op het podium op Bevrijdingsdag 2014. Daar gaat het al mis: The Fictionals (SpectrA winnaar) kon of wil niet en RegioRuis had een kampioen uit Zuid-Holland. Een goed idee dus, maar niet uitvoerbaar. Niet dat er nu een tweede garnituur is opgeroepen, integendeel, maar van een kampioenenbal is geen sprake meer. Daarnaast zijn alle regiocompetities leeftijdsgebonden. Dus een fantastisch goede act van boven de 25 jaar maakt al geen kans meer. Misschien moet die leeftijdscategorie ook maar een eigen competitie krijgen? Of moeten de mensen bij Scoop toch ook zelf hun voelsprieten iets meer laten werken en één plek opvullen met een artiest die niet aan de andere competities heeft meegedaan en die ze gewoon zelf goed vinden, al dan niet gekozen door een selectiecommissie op basis van demo’s of ander materiaal? Het is de overweging waard.
Is Monsun dan geen waardig kampioen? Integendeel. Monsun is de terechte winnaar. Want de finale is een goede en spannende eindstrijd. Het zit dicht bij elkaar, maar deze gasten kunnen onze provincie gewoon het best vertegenwoordigen in Amsterdam. Ze zijn er het meest klaar voor van alle vier de finalisten. Het totaalplaatje klopt gewoon. Ook goed, en erg gegroeid in korte tijd, is Clear Clamour. Als opener heeft de band het beste zaalgeluid door een lange soundcheck, een prima publieksparticipatie en de saxofoon maakt het geheel lekker funky. Het viertal is alleen nog niet droog achter de oren, mist volwassenheid en de spontaniteit lijkt nog iets teveel ingestudeerd. Maar als ze zo doorgaan, komen deze heren er ook wel.
The Venues, ook uit Goes trouwens, laveert tussen een strakke Britpopact willen zijn en een gruizige garagerockformatie. En precies daar gaat het mis, de band zal een keuze moeten maken want van allebei de helft is allebei net niets. Nutz zal het allemaal worst zijn. De punk singer-songwriter lijkt hier per ongeluk te zijn beland. Als een veredelde straatmuzikant staat hij op het podium. Hij heeft een mooie stem en mooie liedjes, al waren het vanavond allemaal covers. Toch neemt hij zichzelf niet echt serieus. En als hij het niet doet, wie dan wel? Dit is finale onwaardig helaas.
De Zeeuwse Champions Legueprijs gaat naar die jaren 70-rockband. De drie bandleden treden zo in de voetsporen van Steady New Sounds en Zeeland mag terecht trots zijn op deze afvaardigding. Maar de vraag blijft toch hangen: hoe krijgt de Zeeuwse Belofte zijn echte glans terug als dé popprijs van onze provincie? Misschien mag de winnaar nog meer in de watten gelegd worden? De act terug zien op grote podia in de provincie of een volwaardige cd laten maken? Laten we er nog eens een jaartje over denken.