Het is een rustgevende plaat geworden. Vijftien verhalen worden verteld door de kalme, maar karakteristieke stem van Haarhuis. Op het album staan – zoals wel verwacht kan worden - mooie akoestische liedjes, maar ook songs met pompende psychedelische elektro beats. Wellicht het aandeel van Ros, die niet alleen de gitaar meester is, maar ook dj is.
Al meteen bij het eerste nummer wordt je meegenomen in het kabbelende gitaarspel. Je wordt meegevoerd in de verhalen van dit duo. Het heeft wat weg van ‘Alela Diane’ en ‘Nouvelle Vague’. Bij het lied ‘Greenocide’ komt de psychedelische kant van het duo naar voren. Het nummer knalt binnen, zeker met een dikke elektro beat die qua tempo niet veel verschilt van de voorgaande liedjes. Ook de vocalen krijgen meer een rockrandje. Dat maakt het nummer een kleine ‘storm op zee’, waarna weer rustig verder gekabbeld kan worden. Maar dan komt ‘Spread Your Love’. Wederom klinkt er een dikke beat door de speakers. Nu voor een song dat overladen is met ‘hit potentie’. Het zou een ware zomerhit kunnen zijn, of misschien wordt het dat nog wel. Het album eindigt met een dansknaller ‘We Are The Love Freaks’.
Haarhuis en Ros laten op dit album hun veel veelzijdigheid horen, met vijftien songs die allemaal pareltjes zijn. Toch zijn er een paar liedjes die net iets te veel van elkaar weg hebben. Dit kan gaan vervelen. Maar ach, die beats en elektro sound maken zo veel goed.