Volle stoelen voor een zonovergoten Patorale

Verslag van tweede dag

Tekst: Dennis de Waard Foto’s: René Kauwenbergh en Dennis de Waard ,

Op de tweede dag van de Pastorale staan op het programma onder andere The Balcony Players, The Lost Brothers en Bells of Youth. Met een stralende zon wordt het publiek heerlijk begroet voor dit kleine, intieme festival in Nisse. Niet voor niets zijn de geprogrammeerde artiesten zo enthousiast. Opvallend is dat de jongeren in het publiek grotendeels ontbreken, want voor de echte liefhebbers van folk en singer-songwriters is dit kleine evenement een lust voor het oog en oor!

Naast de twee kleine podia is er ook een keet. De keet biedt ruimte aan vijftien bezoekers en een artiest. Dit zorgt voor een huiselijk, persoonlijk gevoel bij de optredens. Daarnaast zijn er ook fluisterconcerten. Dit zijn akoestische optredens die via koptelefoon te beluisteren zijn. En dat komt kraakhelder binnen. Een fluisterconcert dat mij is bijgebleven, is het optreden van Anne van Damme, singer-songwriter uit Hulst.
 
Ook op de tweede dag openen jongeren van Classic!Fever. Het zijn de gitaristen Julio Melio, Stan Bor en Sifra Tempelman, die ook op de eerste dag te horen waren. Ditmaal is het trio aangevuld met Christina de Korte, die panfluit speelt. Verder zijn er optredens van de Zeeuws-Vlaamse Francis Levoy en band, met vrolijke folk en Americana. Het meezinggehalte van zijn muziek ligt aardig hoog. Zijn lied over de watersnoodramp is een grote toevoeging aan zijn repertoire.
 
Sarah Ferri verzorgt de eerste dansbare muziek van de dag met mooie jazz nummers en muzikale sprookjes. In België al groot geworden en in Nederland het best te vergelijken met Caro Emerald. Haar band is van begin tot eind toegewijd om haar te begeleiden bij nummers die gaan van dansen in een supermarkt tot het zoeken van een plek op de maan. Vrolijkheid ten top, maar ook de gevoelige nummers worden bloedserieus gespeeld.
 
Later op de dag wordt ons – net als op de eerste dag – weer Tyrconnell voorgeschoteld. Bells of Youth heeft meer mijn belangstelling. De vijf meiden van Bells of Youth hebben elkaar op de Rockacademie leren kennen en het bijzondere van deze band is dat ieder lid een eigen stijl heeft. Dit komt tijdens hun act goed naar voren. De allereerste voetjes van de vloer van de dag mogen deze hyperenergieke dames dan ook op hun naam schrijven.
 
Dan komt op het podium The Balcony Players, die drie jaar eerder op de Pastorale hun allereerste optreden speelden en inmiddels uitgegroeid zijn tot een talent waar je U tegen zegt. Hun Balkan en Gypsy muziek wordt ontzettend goed ontvangen. En uiteindelijk eindigt de band in een kring dansend met het publiek op de dansvloer. De indruk die ze maken is zo groot dat, alvorens de band aan hun tweede optreden begint, de keet al lang vol zit. Van buiten moet het wel een vreemd beeld zijn geweest, zo’n dansende keet….
 
De grote publiekstrekker is toch wel Leonie Jansen. Het plein zit stampvol als ze het podium betreedt en even voor rust zorgt op het podium. Rustige muziek klinkt over heel Nisse en Leonie stelt niet teleur, want het blijkt toch wel dat het overgrote deel van het publiek speciaal voor haar is gekomen. 
 
Vervolgens zijn The Lost Brothers aan beurt, en het mag gezegd worden, dit is het beste optreden van de hele dag. Flauwe grappen en doodserieuze meefluisterliedjes wisselen elkaar moeiteloos af tijdens hun Nederlandse debuut. De twee mannen roepen ook nog even de vijf dames van Straatruis het podium op voor achtergrond zang en geklap. Ook deze dames zijn niet alleen tijdens The Lost Brothers overtuigend goed, hun optreden in de keet eindigt met kaarsjes en kerstmuziek, gewoon omdat het kan!
 
Om nog even de laatste beetjes energie eruit te gooien bij het publiek betreedt Old Time String Band het podium. De muziek is te vergelijken met Mumford and Sons, en gedanst wordt er door de eerste paar rijen zeker. Kortom, de Pastorale is voor zijn soort een festival dat het moet hebben van kleinschaligheid. De intieme optredens zijn buitengewoon perfect te noemen. Na steeds meer jonge artiesten toe te laten zal het in de volgende editie misschien ook een wat jonger publiek trekken…