Even na negen begon de zaal al aardig vol te lopen, Roy Bakker draaide een energieke mix van Oblivians naar Morphine en weer terug. En dan staan daar op het podium ineens drie mannen in trainingspak, kale koppen.
ZZZ snapt hoe ze een show moet neerzetten in Brogum
Wat zijn jullie allemaal wild, lekker hurrr…
ZZZ en L.T.S speelden afgelopen Zaterdag in Brogum Zierikzee. L.T.S kreeg de eerste mensen aan het dansen met hun energieke show en ZZZ zorgde dat bijna heel Brogum wild werd, lekker wild.
Er is goed over de bandoutfit nagedacht er is ook een mooie backdrop en zo’n Adidas handtas prominent op het podium doet het ook goed. Gabbers, zou je verwachten die muziek maken in de richting van Aux Raus.
Er wordt inderdaad een beat opgezet waarover de gitaar stuitert waarna de drums invallen. Maar als de eerste zang wordt gezongen zie je in dat er een groot verschil is met Aux Raus. Dit grote verschil zit er vooral in dat L.T.S. heel wat beter heeft nagedacht over de muziek.
De zanglijntjes, gitaarstukjes en beats passen erg goed in elkaar en neigen zelfs naar pop toe. Daarbij komt dat de zanger gewoon heel goed kan zingen. De show van L.T.S. is precies zoals het hoort met deze enerverende muziek, de gitarist die met gitaar en al door de zaal loopt, de stil hangende discobal wordt nog even met de hand aangedraaid, hakken op het podium, en ga zo maar door. Dit is een band met een passie voor (hun eigen) muziek en dat straalt eraf. De zanger doet her en der qua showinleving zelfs aan Ian Durry denken. Dit alles tezamen weet Brogum aardig aan het dansen te krijgen. Na een toegift zegt de band dat hun eerste album te koop is en na (een dag later) het album beluisterd te hebben kun je maar een ding concluderen: dit is een oprecht goede band waar we nog veel van zullen horen.
En dan is het tijd voor ZZZ, deze Amsterdamse band heeft overal op de wereld gespeeld maar de laatste tijd leek het wat rustig rond te band. Er was een samenwerkingsverband met Sealors in de vorm van Light Light en een optreden op hun eigen festival Sleazefest maar verder niet veel live data op het moment in Nederland. De tweemansband (Daan Schenkel: orgel en Bjorn Ottenheim: zang en drums) laat echter met de soundcheck alleen al zien dat ZZZ spring en spring levend is. ZZZ heeft een ontzettend dik geluid: smerige orgels, zangmic’s aan elkaar getapet en een: slechts dat wat nodig is drumstel, doen een goed optreden verwachten.
ZZZ begint zijn show gelijk goed met een hard nummer, maar de zaal gaat pas echt los als het nummer XTC wordt ingezet. Monotone drums, bezwerende zang (met goede echo’s ) en daarover- heen een fantastisch baslijntje op het orgel, doen Brogum exploderen. Nummer na nummer wordt gespeeld zowel van het eerste als tweede album van ZZZ en je vraagt je af of het wel haalbaar is om zonder inzakking zo naar het einde van de show te komen maar dit lukt ZZZ schijnbaar moeiteloos . Nieuwe nummers worden geprobeerd en komen goed uit de verf en doen erg benieuwen naar het nieuwe album. Het nummer Running with the Beast ontaart in een regelrechte noise chaos waarin Daan Schenkel staand op het ene orgel met zijn andere piano die hij in de lucht houdt, krankzinnige geluiden weet te produceren om daarna weer heel handig naar het volgende nummer over te gaan. ZZZ snapt hoe ze een show moet neerzetten. Na het verwisselen van de haarband van drummer Bjorn Ottenheim vraagt hij zich af of er een Lucy in de zaal is. Wanneer dit zo is (vanavond is niet Loesje maar Lucy het meisje van de drummer van de band) wordt het nummer Lucy aan haar opgedragen.
Brogum staat toch al bij veel bandjes bekent als een tent waar goed gedanst wordt en als de opmerking: ‘Wat zijn jullie wild, lekker hurrr’ van het podium komt kan er niets meer mis gaan voor ZZZ. Het enige minpuntje was dat het wat langzamere Loverboy als toegift diende, er had misschien beter voor een steviger uitsmijter gekozen kunnen worden, maar verder had ZZZ een prachtshow. Toen de band klaar was, nam het publiek bijna nog het orgel en drumstel over waarop Daan Schenkel droogjes in de backstage opmerkte: “ O, ze kunnen het ook zonder ons.”
De avond wordt afgesloten door de DJ’s Electric Feather en wat niemand dacht dat kon gebeuren na de show gebeurt toch: ze krijgen de zaal gewoon weer aan het dansen. En zo hoort dat ook in Brogum.