Vanderbuyst is in 2008 opgericht door gitarist/componist Willem Verbuyst, uit Terneuzen. Samen met bassist/zanger Jochem Jonkman en drummer Barry van Esbroek brachten ze onlangs hun derde studio-album Flying Dutchmen uit. Het concert van vanavond is het laatste van een tour die begon in Spanje en Scandinavië en, als vanouds, eindigde in een aantal Nederlandse cafés en kleinere podia.
Vanderbuyst doet 't Beest ontwaken
Gooi die haardos maar los
De zaal van podium 't Beest in Goes is al aardig volgelopen met mensen die zich door de sneeuw hebben gewaagd voor een avondje headbangen op nostalgische hardrock. De avond wordt geopend door de band Gold. Naast de voorliefde voor hardrock heeft deze band nog meer connecties met Vanderbuyst aangezien gitarist Willem Verbuyst hun album Interbellum produceerde. Gold heeft ook zeker de ruige looks, met vier heren en een dame in spandex, maar toch zijn de composities en zang wat minder strak en spannend. De symfonische invloeden, met veel ´oohoeoe's´, liggen dan weer makkelijk in het gehoor en krijgen de zaal goed warm voor het hardere werk van het hoofdprogramma.
De heren van Vanderbuyst houden alles strak in eigen hand en zorgen er zelf voor dat de gitaren zijn gestemd en alle elektronica werkt. Het podium ziet er al veelbelovend uit met op de achtergrond het stijlvolle logo van de band en daaronder een geschilderde 'Eye Of The Tiger' die ons wild aanstaart. Ook de bandleden zelf weten hoe ze een goede podiumperformance neer moeten zetten: strakke broeken, stoere snorren en lange, krullende haarbossen zorgen er onmiddellijk voor dat alle ogen in de zaal op de band gericht zijn. Jonkman is daarnaast een goede prater die een band creëert tussen het publiek en de muzikanten. Maar er is voor ouwehoeren geen tijd vanavond: iedereen heeft veel te veel zin om te rocken. Dus voet op die monitor en gaan!
Inspiratie voor de muziek van Vanderbuyst is de classic hardrock van de late jaren zeventig en begin jaren tachtig, met duidelijke invloeden van bands als Thin Lizzy , Black Sabbath, Van Halen en Deep Purple. De nummers worden in razend tempo op het publiek afgevuurd en er zit ook voldoende variatie in de set om er een dynamische show van te maken. De groovende titelsong ‘Flying Dutchmen’ wordt bijvoorbeeld afgewisseld met een powerballad als ‘Give Me One More Shot’. Er wordt daarnaast ook veelvuldig teruggegrepen naar de eerste twee albums en natuurlijk kan ‘Tiger’, van hun debuutplaat, niet ontbreken. De zaal vermaakt zich ondertussen prima. Naarmate de avond vordert, ontwaakt het beest in iedereen. Vuisten gaan de lucht in, de haren los en er wordt energiek geheadbangd.
Vanderbuyst beheerst precies datgene wat een rockshow overdonderend maakt: de attitude, het beestachtige gitaargeweld van Verbuyst op zijn Flying V gitaar en het donkere stemgeluid van Jonkman.
Al is het weinig vernieuwend, ze slagen uitstekend in hun missie om de old school rock in ere te houden. En die missie verdient alle lof en respect.
De set wordt afgesloten met de cover ‘Never Be Clever’ van Herman Brood & His Wild Romance, diezelfde song staat ook op het album. Vanderbuyst is een band om trots op te zijn als Nederlander.