Het voorprogramma is in handen van Mondvolland. De bandnaam verwijst natuurlijk naar hun geboortegrond Montferland, in het oosten van Gelderland. Maar de leden (en dan vooral de zanger) lijken daarnaast ook de mond vol te hebben van oude folkloristische verhalen met een donker randje. In de Nederlandse taal worden gebeurtenissen uit een ver verleden, die angstvallig buiten de geschiedenisboeken worden gehouden, bezongen.
De folkbedoelingen van Mondvolland zijn vanavond in de muziek niet echt terug te horen. Dat kan ook aan het geluid liggen; soms is alleen de basgitaar te herkennen in de brij die het publiek voorgeschoteld krijgt. Er blijft grimmige black metal met snerpende riffs en rappe drums over, zonder al te veel tierlantijnen. De afwisselde dubbele zang (gebrul/gekrijs) en clean gezongen refreinen geven de band nog enigszins een eigen smoel, en het voorlezen van een vonnis van een paar eeuwen terug doet daar nog eens een schepje bovenop. Toch heb ik het gevoel dat Mondvolland hier niet helemaal heeft kunnen overtuigen. Het is dan ook vooral hoopvol uitzien naar het hoofdprogramma.
Heidevolk geeft Zeeland geschiedenisles
Hoog meezinggehalte in ‘t Beest
Op een avond waarop het bier uit ouderwetse drinkhoorns vloeit, bouwen twee bands met gevoel voor traditie en stambomen een meeslepend metalfeestje in ‘t Beest te Goes.
Het eveneens Gelderse Heidevolk is aan een heuse zegetocht bezig door Nederland, vanwege het 10-jarig bestaan van de band. De pagan folk metal van deze heren roept beelden op van uit de hand gelopen drinkgelagen en schranspartijen ten tijde van de pest en de uitvinding van buskruit. De drukte op het podium met twee gitaristen, een bassist en twee zangers weerhoudt de band er niet van er een volksfeest van te maken. De vierde langspeler Batavi verscheen eerder dit jaar, doch wordt er geen nadruk op gelegd. Het is eerder een best-of show waar ’t Beest op wordt getrakteerd, en de pakkende strijdkreten worden dan ook snel opgepikt door het publiek.
Metal als undergroundstroming lijkt als één van de weinige nog springlevend in Zeeland. De zaal is goed gevuld met in het zwart geklede liefhebbers, die hun enthousiasme niet onder stoelen of banken steken. Een enkele keer ontstaat er zelfs een pit; een teken dat de band ook wel weet hoe ze een publiek moeten opzwepen. Het belabberde geluid tijdens het voorprogramma is opgelost en dankzij hun ervaring heeft Heidevolk geen enkele moeite om een strakke show neer te zetten. Je moet het allemaal met een korrel zout nemen, getuige ook de toegift met de cover Vulgaris Magistralis van boerenrockers Normaal. Maar de band laat zeker een positieve indruk achter in Goes.