Op zaterdag 1 december was het publiek naar de Piek gekomen voor een reis terug naar de fifties. De Texaanse rockabilly band Deuce Coupe vormde de hoofdact. Betty's Doghouse uit Zeeland stond in het voorprogramma.
Betty’s Doghouse begon de avond met een fijne set Rock 'n' Roll nummers uit de fifties: opzwepende nummers als ‘Tainted Love’ van Gloria Jones werden afgewisseld met rustige love songs. Het grootste gedeelte van het publiek stond, zo vroeg op de avond, nog achterin de zaal te luisteren. Het had iets weg van een tafereel uit een brugklas: daar hebben leerlingen ook vaak de neiging om achterin te zitten bij hun eerste les. Dit gegeven schiep wel veel ruimte voor de enkelingen die wilden dansen op de muziek.
Na de pauze was het de beurt aan Deuce Coupe, die hun bandnaam hebben afgeleid van een fraaie auto uit 1932, de Ford Model B. Het publiek, dat inmiddels een meer dan bescheiden hoeveelheid bier genuttigd had, werd wakker geschud door de opzwepende Rock 'n' Roll nummers waarmee de band aftrapte. Vrijwel iedereen stond meteen te swingen in de zaal. Het optreden was allesbehalve voorspelbaar en eentonig: het repertoire van de band kenmerkte zich door een rijke variatie. Rustige Blues werd soepel afgewisseld met opzwepende Rock 'n' Roll en Country sounds. Dat de gitarist en de contrabassist afwisselend de zang voor hun rekening namen droeg bij aan de variatie. Verder trakteerde de gitarist het publiek op weergaloze solo’s. De begeleiding van de drums en de contrabas was ook uitstekend. Dit alles resulteerde in een feilloos en strak geluid.
De interactie tussen band en publiek was erg goed en de zanger adviseerde het publiek meerdere malen ‘to keep drinking’. Deze boodschap was bepaald niet aan dovemansoren gericht: de vrijwilligers waren onafgebroken bezig lege flesjes op te halen. Op een zeker moment leek niemand meer stil te staan en werd er hartstochtelijk meegezongen met de muziek. De band reageerde hierop door nóg meer energie in hun spel te leggen. Toen het optreden klaar was werd er zo massaal ‘we want more’ geschreeuwd dat de band prompt terug kwam en meerdere nummers ten gehore bracht. Opnieuw ging het publiek helemaal los. Na afloop van de toegift werd door enkele toeschouwers de microfoon gegrepen en nog harder ‘we want more’ geroepen. Uiteindelijk kwam de band met een tweede toegift op de proppen. Deze nummers klonken opnieuw gloedvol.
Het was een meer dan plezierige avond in de Piek, zowel voor het publiek als de twee bands, en ongetwijfeld voor herhaling vatbaar.