Vorige week speelde Volt Violin nog als Zeeuwse Belofte op de Sena PopNL awards, vandaag wordt de nieuwe Zeeuwse Belofte verkozen. Op het programma acht bands die een jury en het publiek moeten overtuigen.

Vanavond trapt Six Hills Giant af, de Goese band zagen we al eerder op een van onze clubavonden in De Spot. Toen was het hun eerste optreden, maar vanavond zien we een meer ervaren band. De band speelt rockmuziek vergelijkbaar met een rustige Incubus. Goed gitaarspel in goede rocksongs. De zang is niet helemaal zuiver, wat vooral bij de meerstemminge stukken niet lekker overkomt.

A Generation After, eveneens uit Goes speelt psychedelische stonerrock. In de 20 minuten die de band krijgt spelen ze veel nieuw werk. Ook deze band blijkt niet te hebben stilgezeten de afgelopen maanden. De heren klinken meer toegankelijk en invloeden van bluesrock zijn duidelijk hoorbaar.

De derde Goese band Yellow speelt luchtige pianopop. Niet echt het genre wat je vaak in de podia tegenkomt. De zangeres heeft een typische country zangstem, maar met de vlakke popmuziek komt dit niet echt tot zijn recht. Voor feesten en partijen wellicht de perfecte keuze, maar bij de Zeeuwse Belofte niet helemaal op zijn plaats.

Metal! Uiteraard hoort dit bij een Zeeuws muziekfeestje. Bloodshift vermengt hun metal met diverse andere stijlen, hardrock, metalcore, punk en zelfs hiphop. Harde gitaarsolo´s lopen over in metalriffs, maar vooral de zangstem van de gitarist in combinatie met de grunts van de frontman geeft de band wat extra´s. Je hoeft geen metalfan te zijn om dit goed te vinden. Maar aan het einde van de set verzuipt de band zich toch in het harde metalgeluid, de fans hebben het druk met headbangen, maar de meeste bezoekers verliezen de aandacht voor de band. Als dan de riffs ver na hun speeltijd nog De Spot in worden geknalt is het wel genoeg, de organisatie moet inbreken om de heren het podium af te krijgen.

Gork A27, de band met de vreemde naam uit het zuiden van de provincie is de volgende band. Psychedelische rock met als voornaamste instrumenten de gitaar en de saxofoon. Met de ogen dicht waan je jezelf bij een concert van doorgewinterde bluesrockers met een zanger die als ontbijt een fles Jack Daniels wegwerkt. Met de ogen weer open zien we een jonge band die overstroomd van het enthousiasme, als een rockgod springt en valt de zanger over het podium. Lang leve de psych rock, lang leve de saxofoon, lang leve Gork!

Na het zwaardere werk is het tijd voor een rustpunt van de avond; Janine. De Zeeuwse folkdiva die we nog kennen van Jay Minor & The Early Birds speelt nu solo als Saint Helena Dove. Intrigerende breekbare liedjes brengen ons terug naar de basis van de muziek; zang en akoestische gitaar. Een vergelijking met Melanie Safka komt bij mij op. Jammer dat een deel van de zaal het fatsoen niet kan opbrengen om voor een kwartier hun mond te houden, gelukkig staat vooraan wel iedereen muisstil te genieten.

Zinkzand komt uit de polder van Zierikzee, hun muziek uit de polder van Amerika waar in de 19e eeuw de folkblues ontstond op de plantages. Rhythm & Stamp noemt de band het zelf. Hoewel Zinkzand als enige het publiek aan het dansen krijgt is het niet hun beste optreden. Ze hebben mij, en zeker ook de jury niet overtuigd dat hier de nieuwe belofte van Zeeland staat.

Het Zeeuws-Vlaamse Zebrapad sluit de avond af met punk. Geen maatschappij kritische statements, maar funpunk om maar punk te zijn. Het gebrek aan talent wordt tactisch verbloemd door alle meegenomen fans het podium op te trekken. Een feestje is het wel, maar muzikaal is het deze avond onwaardig.

De Zeeuwse Belofte is een mooie avond gebleken met uiteenlopende stijlen. Uitschieters zijn zonder twijfel A Generation After, Saint Helena Dove en Gork A27. De laatste sleept dan ook zowel de juryprijs als de publieksprijs in de wacht. Nog een jaartje en Gork kan Amsterdam en de rest van Nederland veroveren op de Sena PopNL awards.