10 jaar Koffie Leute: mogen wij een rare filterkoffie en heel veel meer van deze feestjes? Alsjeblieft? 10 jaar Koffie Leute: mogen wij een rare filterkoffie en heel veel meer van deze feestjes? Alsjeblieft?

Alsof het klantenbestand van Koffie Leute zich gecopy-paste heeft naar LE:EN en De Helling. Het is zaterdagavond en langzaam druppelt LE:EN vol met bekende gezichten. Handen gewend aan koffiekopjes houden nog wat onwennig hun vaasjes beet, maar zeker is: de koffiezaak / platenzaak aan de Westerkade bestaat 10 jaar! Dat mag groots gevierd worden!

Een theedoek over een drumstel, een microfoon op een glitterkussen en melancholische dreamgaze door de speakers. Het Rotterdamse Daze In Bed trapt om 17.00 uur af en is een perfect begin. Met klanken die recht uit de 90's lijken te komen, maakt het viertal het publiek langzaam warm voor de rest van de jubileumavond. Op de banken aan de rand van de zaal liggen de gitaartassen van de bandleden, en ook in de zaal staat iedereen er nog kalm bij. Dromerig drinken ze van hun biertjes. Voor de passe-partout houders overigens een uiterst verstandige keuze, dat rustig aan doen. Zij gaan na de bandavond bij LE:EN door naar de clubnacht in De Helling, waar ze het kunnen volhouden tot 5.00 uur ‘s ochtends. Maar liefst twaalf uur lang muziek, daar is energie voor nodig. Na het optreden vragen we Daze in Bed wat ze als band zouden bestellen bij Koffie Leute. Opvallend in dat lijstje? Een rivier van appelsap. Misschien leuk voor in dat hoekje naast de spelcomputers?

De avond vordert en steeds meer jonge en minder jonge stamgasten pakken zich samen in de loods. Veel mensen herkennen elkaar en, wanneer dat nodig is, laten ze elkaar gemoedelijk passeren. Hier is een strijd om die ene VIP-plek op de bank bij het raam niet nodig. Toch is de belangstelling voor een plekje vooraan bij Spill Gold hoog. En niet zonder reden. Dit Amsterdamse duo zingt, drumt en synthesizert erop los en hun aanstekelijke ritmes laten het publiek steeds wilder meedansen. Er komt nog nét wat zonlicht door de golfplaten in het plafond. Met dat gouden licht en de garagepoort in hun rug, krijgt de sfeer iets éxtra kosmisch. Na hun optreden vragen we het duo nog even naar hun koffiebestelling. Watermeloen, een beetje zure koffie, dropballen en wereldvrede. Misschien moet Koffie Leute na 10 jaar toch echt dat assortiment updaten.

Of nee, toch niet! Het oer-Utrechtse Classic Water heeft ondertussen in de andere zaal het podium bestegen. Hun wensen zijn simpel, heerlijk en Koffie Leute staples: filterkoffie en wel twee plakken sinaasappelcake per persoon. Kijk, dat past in een vitrine. Mensen die komen luisteren naar de band, dat past echter maar nét. De loods is afgeladen vol en dat is alleen maar begrijpelijk. Het is de eerste keer dat de Utrechtse Album-van-het-jaar-winnaars weer optreden na de geboorte van de baby van zanger/gitarist Tom Gerritsen en toetsenist Lotte van Leengoed. De band speelt nieuwe muziek, tilt het publiek zachtjes aan de kraag omhoog en zwelt aan in drum- en gitaarspel op precies de juiste momenten. Ondertussen ontmoeten groepen vrienden elkaar. Tevreden nippen ze aan hun biertjes en bij het podium wiegen mensen mee in kleermakerszit. Achterin de zaal zijn de speciaal ontworpen T-shirts te koop van Koffie Leute, met daarbij een QR-code en Help Yourselves!-bord. Ook hier weet Koffie Leute de sfeer te doordrenken met lief zijn en vertrouwen.

De tijd vliegt voorbij, optredens wisselen elkaar naadloos af. In het lopen van zaal naar zaal komt de zalige lucht van de Surinaamse broodjes van Moksi je tegemoet. Een luid applaus welt op bij Stage 1: het Antwerpse OTTLA begint. Het is echt vol nu, de bewegende knietjes van eerder zijn veranderd in steeds duidelijkere danspassen. OTTLA speelt fantastisch, smijten hun instrumenten door de ruimte en maken er een geheel eigen genre van. Dirk en Olivier, de eigenaren van Koffie Leute, waren niet voor niets erg blij met de toezegging van het viertal. “In hun bio stonden wel tien verschillende genres en muziekstijlen”, vertelt Dirk lachend. “En daarbij”, zo zegt een van de bandleden, “het is gewoon niet de moeite om het allemaal in uwe kop te krijgen.” Dat is helder taalgebruik: deze band blijft liever ongedefinieerd, en het staat ze ontzettend goed.

In de andere zaal heerst een onheilspellende sfeer. In het midden van de ruimte, leunend tegen de pilaar, vinden we een persoon in een ‘I <3 BEER-pak’, met de vorm van een bier-flesje. De persoon onder het pak draagt een spannend masker en kijkt uitdagend iedereen aan. Gelukkig valt bij de meesten al snel het kwartje: het is tijd voor We Love People In Bear Suits! Natuurlijk wel even een doordenkertje, je verwacht berenpakken, geen bier. Toch verschijnen ook die al snel op het podium. Lead-zanger Remco heeft er zelfs zó veel aan, dat hij om de paar nummers een berenpak uittrekt en jawel: daar zit dan weer een ander berenpak onder. De menigte host en danst bij elk nummer harder mee en krijgt de ene na de andere knaller om de oren. De vier b(i)eren op het podium zaten meer dan tien jaar in winterslaap, maar daar is niks van te merken.

Eerder plaatste de band bij ons al de fictieve bestelling van berensnackjes, maar die blijken ze richting het eind van hun set ook daadwerkelijk te hebben meegenomen. Terwijl het publiek in discolicht pompt en juicht, smijt Remco zakjes Pombär de ruimte in. De band is niet te stoppen en speelt zelfs voor het eerste een nieuw nummer. Dit was, zonder twijfel, het meest enthousiaste optreden van mensen in berenpakken ooit.

Barista Maxim is, net als de andere medewerkers van Koffie Leute, uiteraard aanwezig. “Ik weet van iedereen hier hun koffie order”, lacht hij. Op die manier is het natuurlijk moeilijk anoniem te blijven, al zijn er ook een groot aantal nieuwe gezichten aanwezig. Terwijl de meesten zich mentaal alvast klaarmaken voor de clubavond in De Helling, beweegt de laatste act zich richting het podium. Velocity Made Good neemt plaats voor de inmiddels bekende garagepoort en speelt een daverende set. Met nummers die in opbouw doen denken aan Underworld en hun climax vinden in kletterend gedrum en basspel, is het noordelijke duo een meer dan waardige afsluiter voor het eerste deel van dit jubileumfeest. Ook het publiek voelt de bevredigende ontlading en danst de grote loods volledig warm. “Gefeliciteerd, Koffie Leute!” scandeert drummer Wytse richting de menigte. Onder luid gejoel en geklap neemt het duo tenslotte afscheid. Na het optreden verklappen ze dat dit voorlopig hun laatste optreden was: ze gaan de studio in om een EP te maken. Zeker iets om in de gaten te houden. Goed, wij gaan de avond in.

Laat het aan de heren van Koffie Leute om een clubnacht te cureren met maar één daadwerkelijke dj. En niet zomaar een: bovenbuurman van de zaak, Stijn Sadee, opent vanuit de foyer het tweede deel van dit tienjarig bestaansfeestje. Tijdens de set druppelen steeds meer bekende gezichten binnen. In de grote zaal start ondertussen Anushka Chkheidze, die synthlijntjes en bastonen live aan elkaar rijgt alsof het de simpelste zaak op aarde is. Betoverend warmt ze zowel het nieuwe als inmiddels doorgewinterde bandavond-publiek op. Gesteund door de hypnotiserende visuals van vj Liza Renee, veranderen de over elkaar geslagen armpjes in het publiek naar een steeds uitbundiger meebewegen. Wanneer het tijd is voor Polynation, staat de zaal aardig vol met frisse en iets minder frisse gezichtjes. Dit Amsterdamse elektronische én akoestische duo is al jaren te vinden tussen de platen in de bakken bij Koffie Leute. Ook vanavond brengen ze een mix van beiden het podium op. Af en toe versterkt door “Romaine op trompet!!!”, zetten alle leden een fantastische set neer. De nacht is officieel in volle gang.

Helaas: een feest dat duurt van 5 tot 5 blijkt toch een lastige opgave om in het geheel vast te leggen. Terwijl de meute nog vrolijk door de ruimte host en danst, zijn de 3voor12 Utrechters klaar voor bed óf veel te veel espresso. We kiezen voor het eerste, maar wensen vurig dat Koffie Leute elk jaar tien jaar bestaat. Misschien is het het beste af te sluiten met de koffiebestelling van Velocity Made Good: beter kunnen wij het niet zeggen.

“Mogen wij een haver cappu, een rare filterkoffie en heeel veel meer van deze feestjes alsjeblieft? ♥”

Koffie Leute gaat niet voor niets op zondag altijd later open, dat begrijpen we nu. Wat we misten? Twee geweldige (daar gaan we vanuit) optredens van Wilco Prinsen en Ultrastation. Was je hier nou toevallig bij en wil je daar wat over vertellen? Dat kan! Geheel in de gemoedelijke sfeer van Koffie Leute kan je ons ook aanspreken wanneer je dat wil. Stuur een mailtje of een spraakbericht met wat je ervan vond via info@3voor12utrecht.nl of onze instagram! Wij zijn razend benieuwd en staan open voor verhalen!