Fit presenteert debuut-EP met mini-festival FitFest Fit presenteert debuut-EP met mini-festival FitFest

Dezelfe dag brengt de postpunkband met Miracles Might Happen vijf tracks uit, zowel op streamingsdiensten als in fysieke vorm. Ide Ploeg, Maas van Rijsbergen, Mink Huurman, Oscar van Cruchten en Roman van Rookhuizen brengen een elektrische, energieke en visueel aantrekkelijke show.

Het voorprogramma is goed gevuld: Apeshit mag beginnen en brengt direct energie. De rauwe punkmuziek zorgt voor een goed beeld van wat de rest van deze avond teweeg zal brengen. C’est Qui laat het publiek bewegen, Cardigan Inn-voorman Pablo Nollet zingt en danst in afgemeten pak over het podium en Keenan Mundane brengt met zijn eigen nummers en hiphopbeats wat variatie in stijl. Even geen harde gitaren en instrumenten, die komen daarna weer aan bod bij de band waar het vanavond allemaal om draait: Fit.

Om 21:30 verzamelt iedereen zich rondom het grootste podium van De Helling. De hoofdact van de avond is aan zet. Onder luid applaus en gejuich begint bassist Roman met een agressieve riff, gespeeld met veel distortion. Even later valt de band in, het is duidelijk dat dit een klein uur aan volle energie gaat worden. Rauwe postpunkmuziek, waarbij, zoals gebruikelijk bij punk, weinig aandacht is voor melodieuze of zoetsappige zang. Vocalist Ide Ploeg schreeuwzingt de longen uit zijn lijf en voelt zich zonder enige twijfel volledig thuis op het podium. Hij stuitert als een echte frontman op en neer, kijkt ongegeneerd het publiek recht in de ogen aan en communiceert verbaal met de mensen vooraan het podium. Waar de andere bandleden ook wat biertjes drinken tijdens het optreden, drinkt Ide zo twee liter water weg.

Het geeft een goed beeld van de inspanning die hij levert. Zijn energie is uiterst belangrijk, want de rest van de band lijkt vast te zitten aan hun instrument. Maas en Oscar brengen met veelal funky en melodische gitaarlicks ook enige harmonie teweeg. Technisch goed uitgevoerd spel dat voor een mooie balans zorgt binnen de agressieve nummers, die overigens vanavond niet voor het eerst worden gespeeld, zoveel is wel duidelijk. De mannen spelen namelijk écht strak en dat getuigt van een goede voorbereiding. Tijdens het optreden kijken de vier op de frontlinie vaak even terug naar Mink, die vooral tijdens de start en het einde van elk nummer duidelijk de leiding op zich neemt.

Moshpits en headbangende fans reageren al de hele avond geestdriftig op de songs die langskomen in De Helling. Alle artiesten weten energie te brengen, maar het gaat pas helemaal los als Fit bij hun bekendste track aanbelandt: ‘Cash’, het tweede nummer op de EP en een al eerder uitgebrachte single. De simplistische tekst (”I need cash, I need it fast, but I don’t want to get off my ass”) geeft precies dat beetje extra energie dat de enthousiast meeschreeuwende fans nodig lijken te hebben. Een enkeling klimt zelfs het podium op om op een vrij brutale manier mee te performen, maar verdwijnt ook snel wanneer enigszins humoristisch ‘opgedonderd!’ uit de zaal klinkt. Het heeft daarom ook weinig invloed op de goede sfeer: iedereen danst en gaat met elkaar uit het dak. Wat er wordt gezongen maakt ook niet zo gek veel uit. Zo klinkt er veel ”la la la” en “na na na”, waarbij Roman en gitarist Maas af en toe wat backing vocals verzorgen.

Als alle nieuwe nummers zijn gespeeld, bedankt de band de acts uit het voorprogramma en natuurlijk De Helling. Ze lijken erg geëmotioneerd dat het spektakel voorbij is: ”Ik hou van jullie allemaal”, schreeuwt Ide. Dan begint de zaal terug te praten: ”We want more, we want more”, klinkt er vanuit het publiek. De jongens van de band, die eigenlijk al hun posities hadden verlaten omdat alles afgelopen leek, steken nog één keer de koppen bij elkaar. ”Welk nummer willen jullie nog horen dan?”, klinkt het. Een duidelijk antwoord geeft de zaal niet, maar de jongens van de band weten het wel: CASH! Nog één keer gaat iedereen helemaal los. De zanger van Apeshit komt nog even het podium opgelopen om een verse mee te zingen. Het is een beetje een chaotisch einde in een verder strak georganiseerd, maar bovenal gezellige avond.