2025 loopt ten einde en de laatste albumreleases komen in zicht. Zo ook die van Magnetic Spacemen. 10 oktober bracht de band hun vierde studioalbum uit, CAROUSEL. Op een gure, winderige zaterdagavond in Utrecht staat EKKO in het teken van dit nieuwe album. Net als een echte carrousel is het een album over veel verschillende facetten van het leven; geordende chaos zoals we van de band kennen.

Smudged


Zelfverzekerd rauw
Als de avond start, is het nog rustig in de zaal van EKKO. Dat maakt Smudged weinig uit, want deze openingsact straalt zelfverzekerdheid uit. Ze weten precies wat zij moeten doen als opener: “We zijn het voorvocht van het zaad!”, aldus zanger Bart Hoogvliet. Op het eerste gezicht doet de band denken aan Viagra Boys, wat rauwe muziek betekent, een schelle saxofoon, een frontzanger die met een sportbril op zijn frustratie en longen uit het lijf staat te schreeuwen. Met een zeskoppige band is het podium goed gevuld, wat Hoogvliet zich er niet van weerhoudt om elke vierkante centimeter van de beperkte podiumruimte te benutten. Springend van het podium is het knap om te zien hoe de zanger in het publiek weet los te gaan en tussen de fans een show neer kan zetten; menig voorprogramma stelt zich bescheidener op.

Het is daarom jammer om te zien dat aan het eind, de zanger besluit om een half leeg blikje bier het publiek in te gooien en hierna zijn middelvinger op te steken. Hoewel het als punk kan worden gezien, een ‘fuck-you’ naar iedereen en weet ik wie, komt het voornamelijk als onnodig baldadig over. Zeker als er bij het afsluitende nummer wederom een glas bier het publiek in gaat èn Hoogvliet zijn middelvinger opsteekt, is de punk er wel vanaf. Met enkel een tamme publieksreactie, is het vooral zonde van het bier. Smudged geeft energie, maar verwacht dat misschien ook iets te veel van het publiek.  

Magnetic Spacemen

Dansbaar tot en met
Als Magnetic Spacemen het podium betreedt, is het het pand nog steeds niet afgeladen, maar de sfeer die er heerst is goed. De bezetting van de band zorgt gelijk voor een vol podium: met zes man staat het podium vol, zeker door de toevoeging van een synthesizer. Zodra de band start, zijn knikkende koppen en losse voetjes te zien in het publiek. Bij het derde nummer van de avond, ‘Dweeping’, gaat het publiek gaat echt los. Het upbeat catchy refrein zorgt zelfs voor een kleine moshpit. Stil blijven staan gaat het niet meer worden vanavond. Gelukkig maar, stilstaan past immers ook niet bij Magnetic Spacemen. De uitspraak “Al onze liedjes zijn dansliedjes” van zanger Sam Pols blijkt niet gelogen. Bij ‘Deep Toy’ komt de energie los: zodra de band met punk komt, breidt de moshpit zich verder uit door de zaal. 

Eigenlijk is het grootste gemis bij de show niet het aantal decibel, maar de beperkte podiumruimte. Door de zes bandleden en hun uitgebreide instrumentarium is er haast onvoldoende ruimte om de energie helemaal los te laten gaan. Hierdoor komt de bandperformance iets minder sterk uit de verf, wat jammer is bij een band die bekend staan om hun podiumcapriolen en chaos. De energie van het publiek blijft daardoor ook beperkt tot een harde kern vooraan.

Carrousel des leven
De carrousel die het album beoogt te zijn, komt goed tot zijn recht in de diversiteit aan angsten en ervaringen die zij delen. Het accepteren van huilbuien, het pijnlijke genot van de zweep, gevoelens van nostalgie, de continue noodzaak om volwassen te worden; alle facetten van het leven komen langs. Samen met de afwisseling tussen garagerock, rock-’n-roll en postpunk, komt de diversiteit aan existentiële vragen en emoties goed tot zijn recht. 

De losse manier waarop de band dit vervolgens allemaal neerzet op het podium, houdt de zware onderwerpen luchtig. Zo bootst de band een orgasme na (luid kreunend ervaar je als toeschouwer haast een koortsdroom), dat doorvloeit in het volgende nummer. Verder is de imposante cowboyhoed van Pols al een aandachttrekker, maar zijn uitgesproken gezichten die bij de soms absurdistische teksten passen, brengen de teksten echt tot leven. Het is fanatisme op een besnord gezicht. Magnetic Spacemen is een hoop emoties en levensbespiegelingen, verpakt in aanstekelijke energie. 

Magnetic Spacemen, zaterdag 29 november 2025 @ EKKO, Utrecht

Als afsluiter speelt de band nog een drieluik van eerder werk, wat gelijk voor een golf van herkenning in het publiek zorgt. Op het moment dat Pols opeens tussen het publiek staat, weg van het beperkende podium, snap je waarom het publiek weer en wind trotseert. Wanneer de zaal leegstroomt, is het dan ook direct druk bij de merchtafel voor de nieuwe plaat. Met een drie-gezichten-masker op de albumcover is CAROUSEL een geweldige afsluiter van het jaar: tijd om te reflecteren op alle existentiële vragen van 2025. 

Gezien: Magnetic Spacemen, zaterdag 23 november 2025 @ EKKO Utrecht