Het is een druilerige januaridag op de parkeerplaats langs de Kanaalweg. De wind waait hard en er zijn maar enkele auto’s te zien op het terrein. Bij de voordeur van het pand hangt een briefje met de huidige energieprijzen erop en de vraag of bezoekers de deur goed achter zich willen sluiten. Bij binnenkomst is een lange gang te zien, met aan beide kanten studio’s. ”Fantastisch om te zien hè, die samenkomst van creatieveling”, zegt meneer Jonkers. Meneer Jonkers vertelt dat hij ‘een soort conciërge’ van het pand is, die op zijn beurt dan weer gebruik mag maken van een werkruimte waarin hij verschillende soorten dingen maakt.
Meneer Jonkers
In de werkkamer van Jonkers is een aantal projecten te zien: een stoel gemaakt kunstgras, een discolamp die werkt door middel van een trommel, eigen ontworpen sokken en nog veel meer. Op de achtergrond staat een rustgevend achtergrondmuziekje aan en er ligt een hond op de bank. Jonkers vertelt hier over de huurconstructie waar de artiesten mee te maken hebben: ‘Dit pand is anti-kraak, wat betekent dat het geen huur is maar beheer. Het grote verschil hierin is dat de hoofdbeheerder kan zeggen dat je er over een maand uit moet, bijvoorbeeld omdat de eigenaar van het pand er een andere bestemming voor heeft. Bewaakt & Bewoond is de organisatie die dit pand in beheer heeft gekregen en bepaalt wie er gebruik mogen maken van de ruimtes.
Ook benadrukt Jonkers waarom de precieze locatie van het pand een beetje mysterieus is: “Dit hier is geen entiteit. Het is niet zoals bij De Munt dat je je als artiest registreert en onderdeel van dat geheel bent. Hier moet je alle studio’s los van elkaar zien. Als we de precieze locatie vermelden, lijkt het wel op zo’n entiteit.”