Deel 1 'Eindelijk weer avontuur!' lees je hier.
Net als voor de meeste bands was de coronaperiode er voor het Utrechtse Classic Water er één met dalen en af en toe een piek. Het mooie debuutalbum Concrete Pleasures verscheen in maart 2021, op een moment dat er qua optredens weer wat leek te kunnen. De releaseshow moest echter twee of drie keer (we zijn de tel een beetje kwijt) uitgesteld worden. Wel deed Classic Water in de laatste twee jaar sporadisch een seated show. Toen de mogelijkheid zich aandiende om in Zweden twee keer ‘normaal’ te spelen hoefde de band daar ook geen seconde over na te denken. Zanger/gitarist Tom Gerritsen schijft een tourdagboek van de belevenissen tijdens hun eerste (mini-)tour in tijden. Deel 2: Eerste show op showcasefestival Future Echoes
Nog vol van de ons geboden gastvrijheid draaien we weer de snelweg op voor de laatste vijf uurtjes tot onze bestemming. In het daglicht is er geen twijfel meer mogelijk dat we in Zweden zijn. Rood beschilderde houten huisjes en schuren, meren en grote velden omzoomd door kilometerslange muurtjes van opgestapelde keien. Het landschap is prachtig, maar maakt ook een hardvochtige indruk. We stellen ons voor hoe ontelbare generaties boeren de muurkeien uit de akkers hebben getrokken om in de korte zomers genoeg graan te kunnen verbouwen om de eindeloze winters te overleven.
Na een uur of twee verschijnen er sneeuwresten langs de kant van de weg. Snel daarna lijkt het alsof de hele omgeving als een oliebol is bestrooid met een flinterdun laagje poedersuiker. Elk meer dat we passeren is meer bevroren dan het vorige. We verlaten de snelweg en aan het einde van een hobbelig landweggetje vinden we onze overnachtingsplek, een rood chalet met een ruime veranda op steenworp afstand van een meertje. Het is bijna absurd idyllisch.
(tekst gaat verder onder de foto)
©
Classic Water
©
Classic Water
Veel tijd om ervan te genieten is er nog niet want we hebben in Nörrkoping afgesproken met onze boeker Simeon, die ons achterna is gevlogen. Hij ziet er een stuk frisser uit dan wij na onze tweedaagse autorit en hij sleept ons direct mee naar het eerste evenement: een whiskyproeverij georganiseerd door een Schotse festivalorganisator. We krijgen twee glazen in onze handen gedrukt terwijl de in een kilt uitgedoste Schot enthousiast vertelt over de verschillende whiskyregio’s die zijn land rijk is. De drank stijgt subiet naar mijn hoofd en onze drummer Albert fluistert me toe dat dit een gevaarlijke plek is om lang te blijven hangen met het oog op ons naderende optreden.
Hij heeft gelijk en we maken ons snel uit de voeten naar ‘ons’ podium. De verschillende bands zijn dicht op elkaar geprogrammeerd, wat betekent dat je slechts zeer beperkt de tijd hebt om je spullen op het podium te zetten, alles aan te sluiten en met de geluidsman te overleggen over hoe alles zou moeten klinken voordat de show begint. Iedere minuut die je later begint gaat ten koste van de beschikbare speeltijd. Terwijl bij ons de stress toeslaat, stroomt het publiek de zaal binnen.
(tekst gaat verder onder de foto)
©
Classic Water
©
Classic Water
Tot onze eigen verbazing lukt het ons om op de afgesproken tijd met ons eerste optreden te beginnen. De aanvankelijke onwennigheid verdwijnt na een paar akkoorden en dan neemt het pure speelplezier het over. We kijken elkaar af en toe aan, lezen op elkaars gezicht dat de magie er is deze avond en we zijn heel blij om te zien dat het ook overkomt bij de mensen in de zaal. Sommigen verlaten hun stoelen om met elkaar te dansen en we spotten zelfs een toeschouwer die ieder nummer woordelijk meezingt. Schor en bezweet verlaten we het podium en er meldt zich direct een groepje dat ons album wil kopen. Precies op dat moment realiseren we ons dat we de speciaal voor dit moment aangeschafte pinautomaat nog niet hebben geïnstalleerd. We besluiten de cd’s maar weg te geven in ruil voor de belofte om ons op een rondje te trakteren later op de avond bij de bar – voor ons een hele goede deal in dit land waar een gemiddelde gage stante pede verdampt als je iets alcoholhoudends wil bestellen.
De rest van de avond verloopt euforisch. Iedereen is blij dat de kop eraf is. We ontmoeten andere muzikanten uit alle windstreken – Mallorca, Canada, Estland, Australië, Portugal, van over de hele wereld is men naar Norrköping gevlogen om hier te spelen. We verbazen ons over de vriendelijkheid van iedereen en binnen de kortste keren voelt het alsof we deel uitmaken van één grote familie. Met onze oren nog gonzend rijden we tevreden terug naar ons chalet en dromen vast over de dag van morgen.
Te zien: op zaterdag 26 februari 2022 speelt Classic Water in dB's, Utrecht. Support is van Old Seed (20.00 uur)
©
Classic Water
©
Classic Water