De zaterdag van U? 2021 De zaterdag van U? 2021

Op vrijdagavond klonk Stefan Breuer – organisator en muzikant van dit kleine minifestival in zijn eigen oefenruimte Studio Patrick – hoorbaar teleurgesteld op social media. Wie zou er nog langskomen bij de toch enigszins afgelegen en verstopte locatie aan de Europalaan? Zeker nu in het centrum het reguliere programma noodgedwongen tegelijk speelde? Was alle moeite en planning voor niks? De vraag wordt iets voor twaalven beantwoord als er een lange rij voor de ingang staat om te mogen kijken bij zijn eigen rockband Combo Qazam. Een rij waarvan een groot deel van de mensen weer wordt weggestuurd, want door de capaciteit van maximaal 25 mensen kunnen zij niet naar binnen.

De bezoekers moeten overigens iets langer wachten voor de eerste show. Vijf minuten voor het begin komt er nog iemand met een noodvaart aanfietsen. Een lachende Breuer laat hem door en vertelt de wachtenden dat dit de geluidsman is en dat ze daarom een paar minuten later beginnen. Combo Qazam speelt een loeiharde set met voornamelijk nieuwe tracks, vol krautrock, een vleugje reggae, wereldmuziek en noiserock. Het publiek is klaarwakker en alle twijfel is weg geblazen. Ja, dit wordt toch een gezellige middag en die rij? Die blijft er bij de meeste acts lekker staan!

De lucky few zien vanmiddag een programma van uitersten. Breuer speelt zelf twee keer en doet dat beide keren knalhard en met veel overgave: eerst met het al aangehaalde Combo Qazam en later de etherische dreampop meets noise van Howart, met zijn vrouw Anneke en voor het eerst de toevoeging van saxofoon. Aan de rustige kant van het programma hebben we bijvoorbeeld de eigenzinnig ritmische singer-songwriter Mevrouw Tamara met contrabas en gitaar. Ook het normaliter stevig door dreunende Homemade Empire houdt het vandaag bij een intieme liedjesset, slechts zijn zang en gitaar. Tussen de shows door is het goed pozen op de markt voor Vechtclub XL of in brewpub De Kromme Haring, ook de brouwers van het officiële festivalbier Yuzu Pale Ale.

Lekker to-the-point zijn de nummers van de Utrechtse veteranen van Paranoid State. De punknummers denderen in sneltreinvaart over ons heen. Voor en na Paranoid State dus twee artiesten die zichzelf enkel op de elektrische gitaar begeleiden (wel zo handig voor het ombouwen lijkt ons). Net als de melancholische liedjes van Homemade Empire bevalt de dromerige indiefolk van Immen ons uitermate. De presentatie van beide solo-performers is bepaald schuchter te noemen, maar het publiek laat met gemeend applaus en enkele prijzende opmerkingen weten dat daar geen enkele reden voor is.

Tussendoor gaan we even naar Vechtclub XL voor het optreden van Shoko Igarashi. De Japanse wordt bijgestaan door een toetsenist en samen spelen ze een lekker maffe portie city-pop. Dansbaar en vrolijk met allerlei bliepjes en blopjes die in de vroege jaren '80 vast heel futuristisch klonken en die nu een fijn bedje zijn voor Shoko om overheen te soleren op sopraan saxofoon, dwarsfluit en vooral op een grote elektrische blokfluit (of is het soms een elektronische sopraan saxofoon? Geen idee). Een saxofoonsolo schuurt op een gegeven moment wel héél dicht tegen Kenny G-territorium aan, maar dat mag verder de pret niet drukken: in Transwijk is het tijdens U? al met al buitengewoon goed vertoeven.

De middag in Studio Patrick wordt afgesloten door de Utrechtse slowcore veteranen The Fire Harvest. Hun bezwerende muziek is altijd fijn en lijkt in de eigen oefenruimte nog wat meer lading te krijgen dan normaal. Maar wat deze middag vooral zo bijzonder maakt is de wil, het plezier en de dankbaarheid. Het plezier van Breuer, die tussen al het geregel door altijd tijd heeft voor een praatje en uitgebreid het publiek bedankt voor het komen. Het plezier van de acts, om er te mogen staan op deze lekker intieme locatie. Het plezier van het publiek, het mag nog en het kan nog! Genieten!