Wanneer je je ogen sluit en de eerste klanken van The Young Ones je trommelvliezen bereiken, kan het haast niet anders dat je je op een zonnige dansvloer waant met een koude versnapering in je hand. Daarom zal het veel wenkbrauwen doen fronsen als blijkt dat de EP uit hartzeer is gemaakt. Want daar haalde Pitto eind vorig jaar zijn inspiratie uit. “De plaat is opgedragen aan de liefde. En in plaats van de mineurstemming van mijn hartzeer terug te laten komen, heb ik het omgetoverd in een opbeurende plaat. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor andere mensen”, legt hij uit.
Pitto bracht onlangs zijn nieuwe EP ‘The Young Ones’ uit. Een vrolijke, melodieuze plaat waarop zeker op gedanst mag worden. Maar het is gerust verrassend te noemen dat de plaat zo vrolijk en melodieus is. Hoe dat zit, vertelt Pitto de Utrechtse producer vanuit zijn studio aan de Oudegracht.
Zijn nieuwe EP, uitgebracht op het label Madhouse Records van Kerri Chandler, kwam tot stand in de nok van het voormalige Tivoli aan de Oudegracht. “Ik had een lekkere setup gemaakt in mijn studio en de tracks kwamen eigenlijk allemaal heel snel”, blikt Pitto terug. En zo snel als de tracks kwamen, zo enthousiast was hij ook om zijn nieuwe werk te botvieren op het publiek. Dat leek ook te gaan gebeuren. “Het was echt de perfecte timing. De EP is gemaakt voor de dansvloer, en er mocht ook eindelijk weer worden gedanst. Maar niets is minder waar”, betreurt Pitto. Want uitgerekend op de dag van de release, gooide het kabinet roet in het eten door tot in ieder geval 13 augustus een dik slot op de festivaldeuren te doen. (en inmiddels de facto tot 1 september, red.)
Op de vraag hoeveel zin hij had om zijn nieuwe plaat op een dansende mensenmassa te projectoren slaakt Pitto een diepe zucht. Een zucht die boekdelen spreekt, want wat kéek hij ernaar uit om mensen te zien dansen op zijn tracks. Iets wat in zijn hoofd overigens al wel gebeurde, legt hij uit “Als ik muziek maak, kan ik op haast filmische wijze al zien hoe mensen erop dansen. Dat was tijdens het produceren van deze plaat niet anders.” Bijna kwam deze filmische manier van denken ook daadwerkelijk tot leven. Bijna dus, al betekent dat voor Pitto niet dat hij bij de pakken neer is gaan zitten. Integendeel.
(tekst gaat verder onder de foto)
Tijdens de periode van hartzeer hield hij zichzelf een keiharde spiegel voor. “Ik heb me afgevraagd wie ik ben, waar ik sta en wat ik in de afgelopen tien jaar heb gedaan waar ik geluk bij voelde en betekenis uit haalde. Toen kwam ik onder andere uit bij Studio Stekker”, vertelt hij openhartig. Want als hij daaraan terug denkt, dan is het voor hem lastig om zijn enthousiasme in toom te houden. “Dat project was waanzinnig! En dan niet zozeer het festival, waar veel mensen misschien aan denken, maar echt het inhoudelijke, dus wat hier in de studio gebeurde. Dat heeft enorm veel betekend voor heel veel mensen. Ik ben me er bewust van dat het uniek is dat ik daar deel van mocht uitmaken, en daar ben ik enorm dankbaar voor”.
Tijdens Studio Stekker kwamen er zo’n twintig tot dertig verschillende artiesten samen om muziek te maken met elkaar. Pitto vindt het lastig te omschrijven wat er in zo’n week precies gebeurde en wat dat doet met mensen, al kan hij zich er nog wel genoeg flitsen van herinneren: “In zo’n week gebeurden er de gekste en mooiste dingen. Zo kwam het eens voor dat er in het holst van de nacht acht orgels werden neergezet en daarop werd gejamd. En het mooie eraan is, dat veel van dat soort momenten bewaard zijn gebleven op harde schijven”. Dat is één van de redenen voor Pitto om het studio project nieuw leven in te blazen. Met een nieuw smoelwerk, namelijk Studio STKKR, wil hij weer artiesten bij elkaar brengen en opzoek gaan naar parels van weleer. “Eigenlijk is het een kwestie van golddiggen in het materiaal van eerdere edities, dat dan oppoetsen en uitbrengen”. Waar en wanneer het plaatsvindt, en met welke artiesten, kan hij nog niet vertellen. Maar dat de drive en ambitie aanwezig zijn om er weer iets moois van te maken, verzekert hij. “Houd onze website en Instagram-pagina maar in de gaten”, besluit hij met een brede grijns en een knipoog.