The Brahms over debuutalbum: “Het is toch een beetje je kindje” The Brahms over debuutalbum: “Het is toch een beetje je kindje”

“Ik vind het wel spannend,” vertelt gitarist Braam over de release van Me And My Damn Dreams. “Het is toch een beetje je kindje. Er zit veel van onszelf in. De liedjes zijn een stuk beter dan onze eerdere nummers. Daarnaast zijn we tijdens het schrijfproces als band meer naar elkaar toegetrokken; ons eenheidsgevoel is groter geworden.” 

Voor de opnames van het debuutalbum vertrok de band voor drie weken naar London om samen te werken met producer Larry Hibbitt, bekend van zijn werk met o.a. Nothing But Thieves en Marmozets. “Met Larry samenwerken was fantastisch,” aldus bassist Moeken. “We hadden een hele goede klik. Zonder dat wij iets hoefden te zeggen, begreep hij waar wij heen wilden.” 

Drummer Brummelkamp vult aan: “We merkten direct aan hem dat hij met ons wilde samenwerken. De eerste meeting was telefonisch. Hij zei vrij snel in het gesprek ‘Wat als je dit akkoord daar speelt. Dan breekt het misschien wat meer open.’ Wij dachten: gast, heb je nou een gitaar in je handen? Hij schreef meteen met ons mee.” 

Voor de band was het inspirerend om te zien hoeveel energie Larry Hibbitt en zijn sound engineer James Mottershead staken in het album. Moeken: “Als je dat ziet, weet je dat je jezelf geen rust mag gunnen totdat het af is. Iemand anders werkt er even hard voor als jij, misschien zelfs harder. Waarom zou je dan jezelf inhouden?” 

“Je leeft een beetje je droom,” aldus Brummelkamp. “Je zit van elf uur ’s ochtends tot elf uur ’s avonds in de studio. Je werkt drie weken lang non-stop achter elkaar door met een geweldige popproducer. Als je moet wachten totdat een ander bandlid klaar is met opnemen, voelt het alsof je aan het wachten bent tot je een attractie in mag.”

Volgens The Brahms hoor je de invloed van Larry Hibbitt vooral terug in het rauwe randje van het album. Braam: “De muziek is wat brutaler dan hiervoor. Er zit wat meer attitude in.” Brummelkamp: “Larry zoekt vaak de ruige kant op. Dat vinden wij cool. Sommige mensen verwachtten dat we meer muziek als ‘Golden’ zouden maken. Wij wilden een andere kant op met dit album.” 

Het succes dat The Brahms had met de 3FM Megahit ‘Golden' legde volgens de band geen druk op het schrijfproces van het debuutalbum. Brummelkamp: “We zijn begonnen met muziek maken omdat we veel lol hadden met zijn vieren. Dat werkte goed. We maakten muziek die we zelf cool vonden. Het zijn andere mensen die bepalen of een nummer een hit is. Mijn filosofie is dat we liedjes schrijven die we zelf tof vinden. De rest mag daar iets over vinden. Toen we begonnen met muziek maken dachten we ook niet na over of iets een hitformule was.” 

Dat de band een andere weg is ingeslagen, zie je ook aan de titel van het debuutalbum. Het lange Me And My Damn Dreams valt niet te vergelijken met korte titels Meraki en Belise. Moeken: “We zijn zo gegroeid dat we ons niet meer konden associëren met die stijl. Een korte titel paste niet bij de plaat. Ons gevoel zei dat we voor deze titel moesten gaan.”