Met zijn tweeën in zondagsoutfit betreden Saartje van Camp en Erik de Jong het podium in een afgeladen Janskerk. Nieuwsgierigen die na 14:00 uur binnenkomen, moeten vechten voor een plek. Waar anderen creatiever zijn en gewoon ergens op gaan staan of op de grond zitten. Als om 14:30 het moment eindelijk daar is, blijkt de locatie zich goed te lenen voor de Spinvis-liederen. De hoge, heldere stem van Van Camp galmt prachtig door de kerk en de opstelling maakt het geheel erg intiem.
Utrecht liep pinkstermaandag uit voor een nieuw muziekfestival: Utrecht Centraal. Het was een dag vol muziek op bijzondere plekken. “Een zondag die ook een beetje aan maandag is,” begint Spinvis zijn show. Een goed uitgekozen dag, bleek al snel. Er was niets te klagen over de temperatuur en al helemaal niet over het programma. Voor dit thema (Utrecht als een groot podium voor Utrechtse muzikanten), is er een speciale show van Spinvis en Saartje van Camp in de Janskerk. Klinkt als een match made in heaven.
©
Dinger Knoop
Oude bekenden en nieuwe nummers – van het album Trein Vuur Dageraad – worden afgewisseld. Evenals instrumenten. Van Camp bespeelt de cello, een kleine xylofoon en als klapper op de vuurpijl, bij het nummer ‘Ik Wil Alleen Maar Zwemmen’, de zingende zaag. Het geluid doet aan als een kille winterwind die zich door de kerk baant. ‘Artis’ is een van de nieuwe nummers die gespeeld wordt met Van Camp achter de toetsen. “Een beetje spannend altijd,” zegt De Jong, “om een nieuw nummer te spelen.” Waar Trein Vuur Dageraad de geest prikkelt door de toevalligheid, voelen de teksten op dit album intuïtief. Gevoelens die verwoord zijn. ‘Van de Bruid en de Zee’ en ‘Hallo Maandag’ van het nieuwe album worden ook gespeeld.
De nummers die langskomen, hebben in deze setting een ander geluid; als je erg gehecht bent aan de originele uitvoeringen, valt dit misschien tegen. De muziek is nu meer ingetogen, naakt en kwetsbaar. Het muisstille publiek kan nu meer aandacht schenken aan de associatieve teksten die zomerse taferelen doen oproepen. De gedachten dwalen af naar vergeten liefdes of een boot in de zee. De imposante hoogte van het plafond geeft de teksten ademruimte. Hypnotiserend draagt Van Camp met haar rollende Vlaamse ‘r’ het gedicht ‘Nachtwinkel’ op.
©
Dinger Knoop
Als gepaste afsluiter is ‘Kom Terug’ gekozen. Ook hier leent de Janskerk zich als perfect gekozen locatie. De tekst vult als een mantra de ruimte: “reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug…" Met een staande ovatie tot gevolg. Het publiek is blij dat iedereen een plekje heeft weten te bemachtigen.
©
Dinger Knoop
Gezien: Spinvis en Saartje Van Camp, maandag 5 juni 2017 @ Culturele Zondag, Janskerk