Via het lange beukenlaantje vindt het publiek toegang tot centrum van het festival: een pompeuze villa met aan de voorkant een grasveldje waar in een buitencafé frisse limonades worden geschonken en kleine hapjes worden bereid; alles onder het mom ‘betaal wat je kan’ (alsook de entree).
Alweer jaren geleden ontstond er onder een aantal muzikanten uit Soest en Baarn de behoefte om beter op de hoogte te zijn van elkaars werk. Het idee: kleinschalige huiskamerconcerten door en voor muzikanten. Een traditie ontstond, de concerten werden een heel festival en sinds een paar jaar kent dat een vaste locatie op Landgoed De Paltz. Dit jaar kende het weer een sterke groei aan bezoekers en enthousiaste vrijwilligers. Het resultaat op zondag 9 juli was een festival met hemels weer, een droomlocatie die je in Frankrijk deed wanen en een line-up die overliep van artiesten die iets nieuws uitprobeerden. De nieuwe troef van deze editie: podium Stiekem.
Vanaf de villa is podium De Kapschuur nog net in zicht en na het middaguur geeft Daniel van Loenen er zijn eerste solo-optreden. Trombonist en multi-instrumentalist Van Loenen speelde onder meer bij Wooden Saints en projecten van Kris Berry, Orgel Vreten en Jett Rebel, maar kreeg van Willem Wits een laatste duwtje om alleen het podium op te stappen. Een liedje van Van Loenen begint sereen, vertrekt vanuit een geruststellende cadens piano-akkoorden, maar doorbreekt de verwachting met de inzet van een minimalistische synth. Het soms ongearticuleerde stemgeluid van Van Loenen verdwijnt, mede door het nauwe bereik van de geluidsinstallatie, wat naar de achtergrond, maar zijn spel met traditionele liedvorm en klankkleur sluit naadloos aan bij de Kapschuur; een binnenpodium waar de bosachtige omgeving zowat doorheen ademt.
©
Bram Oosterhuis
Een andere try-out die we te zien krijgen is die van Someone: het nieuwe project van Tessa Rose Jackson waarbij haar tot nu toe bekende luchtige folkgeluid van akoestische gitaren, tamboerijnen en vrolijke belletjes plaatsmaakt voor aanzwellende synthesizers en tal van zorgvuldig uitgekozen gitaareffecten. Someone grijpt ermee terug naar oudere psychedelische rock, maar doet ook denken aan het moderne minimalisme van Mac Demarco. Hoewel de soms rustige, licht-psychedelische nummers heerlijk bedwelmen is het lekker dat er op momenten wordt uitgepakt met gitaren die door een fuzzpedaal of een Leslie-simulatie worden gejaagd. Op die momenten is het echter oppassen dat de zachte en luchtige stem van Tessa Rose Jackson niet achter een berg geluid verdwijnt. Drummer en gitarist bieden dan uitkomst; met hun vocalen erbij krijgt de zang op de energieke momenten precies het randje dat het kan gebruiken.
©
Bram Oosterhuis
Nieuw dit jaar is podium Stiekem, waarmee het festival de omvang en diversiteit van Landgoed De Paltz ten volle benut. Op gezette tijden kunnen bezoekers ervoor kiezen zich te begeven naar een met gordijn afgeschermd bospad, waarna ze door ‘de boswachter’ telkens naar een andere locatie en act worden gebracht.
Podium Stiekem leent zich uitstekend voor acts die geen of weinig gebruik van apparatuur maken. Willem Wits viert zijn EP-release en stuurt het publiek het doolhof in. In het midden ligt een kluizenaarsgrot waar bezoekers een exclusieve editie van de EP kunnen vinden. Ook komen we na een wandeling terecht bij Mevrouw Tamara die, alhoewel ze begin dit jaar aankondigde zich vooral te richten op andere muzikale projecten, nog steeds haar kleine liedjes ten gehore brengt op plekken waar die het beste tot hun recht komen. De liedjes van Mevrouw Tamara proberen je uit het alledaagse bestaan te ontwrichten en onder te dompelen in de onderstroom van het leven. De verstilde omgeving wil daar maar al te graag bij helpen.
©
Bram Oosterhuis
Door al het stiekeme gedoe is het moeilijk later bij een optreden aan te sluiten. Dat doet echter niks af aan de grote toevoeging die de verborgen ‘podia’ voor het festival zijn. Ergens na het avonduur treft een klein aantal bezoekers duo Oskamp op een boomstam bovenaan de achter de tuin gelegen vallei, de akoestische gitaren in de aanslag. Soepele en constant doorlopende gitaarslagjes vallen, in de stijl van Kings of Convenience, samen met speelse en geruststellende teksten. Muziek die je al gauw in een staat van verdoving brengt; een Oskamp-liedje voelt alsof het eindeloos door kan én mag gaan. De doorkomende zon en het uitzicht op de vallei spreken dat niet tegen.
©
Bram Oosterhuis
Dat Oskamp het publiek bijna in slaap heeft gesust betekent niet dat het dak er niet meer af kan. IX, project van organisator Marnix Dorrestein, maakt er met zijn rechttoe rechtaan hypermoderne popliedjes nog een lange show van, waarna het publiek een laatste keer op De Kapschuur toesnelt om nog wat op te vangen van Luwten, Nana Adjoa en Sofie Winterson. Op hun gezamenlijke muzikantenreis naar Indonesië ontstonden alternatieve uitvoeringen van elkaars liedjes alsmede nieuw materiaal. Na de rustige en soms wat statisch uitgevoerde nummers (clicktrack-achtige drumcomputers, waarbij de dynamiek ‘m vooral in de muzikale gelaagdheid zit) is het BARTEK die er nog flink op los mag raggen en in aanmerking komt voor meest bombastische act van vandaag.
©
Bram Oosterhuis
Deze zomereditie van A Day in the Forest was weer een heerlijk afwisselende verzameling van veelal nieuwe projecten van bekende gezichten of reeds bekende acts met nieuw materiaal. Dat de organisatoren meestal ook zelf optreden zou door een enkeling gezien kunnen worden als een zwaktebod, maar daarbij ga je voorbij aan waar het festival in eerste plaats om draait: muzikanten die hun muziek delen met bevriende muzikanten. Het is de kerngedachte die A Day in the Forest levensvatbaar en uniek maakt. Het festival heeft er zijn spontaniteit aan te danken: artiesten die het uitproberen van iets nieuws niet schuwen en niet spelen voor de gage maar voor hun plezier. De sfeer en kwaliteit van deze editie bewijzen dat het festival nog steeds sterk groeiende is, al mag de kleinschaligheid, met de kerngedachte van het festival in het achterhoofd, zeker gekoesterd worden.
Gezien: A Day in the Forest met Aestrid, Bartek, Coppersky, Daniel van Loenen, Demi Mazurka, IX, Luwten + Nina Adjoa + Sofie Winterson, MAN II CO, Mevrouw Tamara, Orange Maplewood, Oskamp, Someone, Willem Wits, zondag 9 juli 2017 @ Landgoed de Paltz, Soest