2016 is het jaar van Nachtlicht, zo omschrijft Eefje de Visser het treffend vlak voor de toegift. Niet voor niets is het dan ook het 3voor12/Utrecht album van het jaar. Single 'Scheef' eindigde bovendien in de Song van het Jaar-lijst. Nachtlicht bracht haar naar Carré, waar ze dezelfde show speelde als vanavond in de Ronda van TivoliVredenburg. Het concert begint laat, zo rond 22.00 uur. Een perfect tijdstip voor de dromerige synthpop van Eefje's laatste album, zo denken we.

Verkeerd gegokt. Het zo fenomenale studio-album komt vanavond live minder van de grond. Het tijdstip is aardig bedacht, maar de gemiddelde bezoeker heeft bij aanvang van deze late night-show toch wat meer biertjes op dan normaal gesproken. Hierdoor wordt het publiek zelfs vooraan wel erg praatgraag. Er wordt hardop gelachen, geproost en gebabbeld, soms recht voor de neus van Eefje. Dit zal voor een gelouterde artiest niet echt nieuw zijn, maar toch, vervelend is het wel. Moeilijker heeft ze het met haar stem, die het bij vlagen maar nét houdt, want ook Eefje is – net als half Nederland - te pakken genomen door de verkoudheid. Vooral in afsluiter van de reguliere set, ‘Scheef’, klinkt ze ontzettend schor en lijkt het gewoon op bij de zangeres.

De naam van de show vernoemen naar je laatste album wekt vragen op. Zou ze hem dan integraal spelen? Een ‘Radioheadje’? En ten tweede: kunnen we dan nog wat van de andere albums verwachten of negeert ze die compleet? Met opener ‘Nu Af Aan’, afkomstig van het tweede album Het Is, kunnen beide theorieën direct de prullenbak in. Op het showcasefestival van de Song van het Jaar kon ze nog beschikken over een puike lichtshow, met witte lichtbundels in allerlei soorten en maten. Vanavond is dat anders, met een standaard, onopvallende lichtshow. Dat is jammer want juist de dreampop van Eefje en band heeft veel te winnen van een lichtshow die het dromerige gevoel nét even kan versterken en de zangeres af en toe even letterlijk in de spotlight kan zetten.

Ze mag dan wel verkouden zijn en door een deel van het publiek genegeerd worden, ze probeert er zeker nog het beste van te maken. Hoogtepunt van de set is ‘Jong’ afkomstig van haar beste en al veel genoemde plaat Nachtlicht. Ook ‘Stof’ rekenen we tot een hoogtepunt. In de loop van de show ontvouwt zich heel duidelijk een patroon. Dansbare nummers slaan aan, de meer kwetsbare nummers als ‘Wakker’ vallen spreekwoordelijk in het water. Eigenlijk heel logisch: het volume en tempo zijn in de eerstgenoemde categorie liedjes hoger - blijkbaar hebben de bezoekers op dit tijdstip toch meer behoefte om de kerstkilootjes eraf te bewegen - waardoor het minder aan komt op de stem van Eefje die vanavond kwetsbaar is.

Anno 2016 zijn er niet veel geëngageerde artiesten, maar Eefje de Visser verdient een groot compliment wanneer ze na het afkappen van de intro van ‘Stof’ een verhaal begint. “Ik heb er de afgelopen tijd echt serieus mee ingezeten dat er in Nederland zoveel ophef is over vluchtelingen. Dat heb ik mijzelf aangetrokken. Veel mensen hebben geen huis en zijn ziek. We hebben dokters nodig en daarvoor is geld nodig.” Vervolgens roept ze iedereen op hun telefoon te pakken en via een sms te doneren aan Artsen Zonder Grenzen. Alle verkochte merchandise van vanavond wordt eveneens gedoneerd, chapeau! Grappig detail is dat ze hier zelf schrikt van het feit hoe Belgisch de Utrechtse al geworden is – in Nederland hadden we immers ‘over ingezeten’ gezegd. Eefje brengt tegenwoordig veel tijd door in Gent.

De podiumpresentatie van Eefje is prima. Sterker nog: ze lijkt voor niemand bang, dansend met een grote lach om haar mond en soepel in de interactie met de zaal. Ze draagt een tuniek dat reflecteert als er met lichtjes op wordt geschenen. Bij wijze van experiment remixte naprogramma Falco Benz haar track ‘Naartoe’, die geldt als erg dansbare toegift van haar set. De bedoeling was om samen met de naprogramma's Falco Benz en Nuno dos Santos een avond te maken waar geluisterd en gedanst wordt. Helaas loopt de Ronda nog niet warm voor dit concept, zoals blijkt wanneer een groot gedeelte van de halflege zaal naar buiten loopt na de hoofdact. Een gedurfde poging desalniettemin, om luisteren en dansen op deze manier te verbinden.

Gezien: Eefje de Visser - Nachtlicht, vrijdag 30 december 2016 @ TivoliVredenburg