Aangekomen op het festivalterrein valt meteen op dat de Winterparade meer is dan puur een muziekfestival. Al snel word je, zelfs midden op deze warme middag, begroet door een gezellig kampvuurtje. Tegelijkertijd zitten er ook mensen in de bugtub, een hot tub in een oude auto. Die creativiteit is overigens typerend voor het festival, waar tevens allerlei decorstukken en bouwwerken te bewonderen zijn. De podia zijn verdeeld over een hal van de oude Prodentfabriek, een zaal van poppodium De Kelder, en een tent. Bij die podia is het publiek weliswaar nog wat lauw, op de rest van het terrein geniet men al van lekkere hapjes, vermakelijke spelletjes, en de gezellige sfeer. Aan het eind van de middag begint er ook bij de podia wat meer leven te komen.
Nachtbrigade Winterparade Technofeestje voor Iedereen
Een gevarieerd publiek geniet van techno en stamppot
Zaterdag 28 februari was het weer zo ver: de derde editie van Nachtbrigade Winterparade was aangebroken. Het industrieterrein achter het Eemplein in Amersfoort werd omgetoverd tot een sfeervol decor voor een knallend technofeestje. KultLab, ook bekend van Into the Woods, Lepeltje Lepeltje en Gluren Bij de Buren, wist van de vorige edities een groot succes te maken, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Bovendien was de line-up een mooie mengeling van internationale artiesten (Levon Vincent), grote namen uit eigen land (Nuno Dos Santos) en lokale talenten (Bonnefooi x Groefmeester K). 3voor12/Utrecht was ook van de partij, en doet verslag.
In het Werktheater, een omvangrijke, sfeervolle circustent, staat de in Berlijn residerende Belg San Soda te draaien. Hij brengt meteen een hoge muzikale kwaliteit door tijdloze, sfeervolle Afrikaanse platen als Agboju Logun van Shina Williams & His African Percussionists af te wisselen met strak gemixte, opstuwende acid-house. De Prodentfabriek, een grote, beduidend minder gezellige zaal, is op momenten onprettig vol. Vanaf een vroeg tijdstip wordt er al compromisloze betontechno gedraaid, die gretig aftrek vindt bij het rag-hongerige publiek. Mirella Kroes haar set is stevig, met lange climaxen en weinig pieken. Ze brengt verdieping in haar platenpalet met een technoremix van Bad Kingdom van Moderat, een plaat die na twee jaar toch echt wel donkergrijs is gedraaid, en waarvan je je afvraagt of hij niet zo langzamerhand eens in het archief zou mogen verdwijnen. De Sluwe Vos volgt haar op. Aanvankelijk ook wat hard en vlak, maar door zijn geweldige mixwerk en goed getimede klassiekers als The Big Fake van Traffic Signs, blijft zijn set boeien.
Inmiddels is de van origine Amerikaanse Levon Vincent aan zijn set begonnen in het Werktheater. Vincent is een van de meest fascinerende, spraakmakende figuren in de hedendaagse wereld van de elektronische muziek. ‘How can I make money in my lifetime without screwing people over?’ – is de centrale vraag in zijn leven, liet hij onlangs in een interview weten. Hij bracht deze filosofie nog niet zo lang geleden in de praktijk door zijn nieuwe album, een absoluut meesterwerk, gratis online te zetten, een paar dagen voor deze uitkwam op vinyl. Een actie die getuigt van een zeldzame authenticiteit, die direct terug te horen is in zijn muziek en draaistijl. Vincent haast zich niet, en brengt een bijzonder geleidelijke, esoterische techno-set met lange monotone sketches die loepzuiver in elkaar overvloeien. Hij houdt het geheel dansbaar door op precies de juiste momenten de druk te verhogen en de zaal te torpederen met zielstrelende climaxen.
Ondertussen is het buiten weliswaar donker en een stuk kouder geworden, de sfeer is juist nog een stuk warmer geworden. Mensen kruipen knus tegen elkaar rond het kampvuur, genietend van de uitstekende hamburgers en pizza's, en zelfs stamppotten. Het is een mooi contrast met bijvoorbeeld de beukende techno in de kille fabriekshal.
In de Kelder maakt Nuno Dos Santos de dienst uit. De Utrechter kwam boven drijven in de Amsterdamse Club 11 en werd een dj van wereldformaat in Trouw. Met zijn sets slaagt hij er altijd in een diep, dromerig geluid dansbaar en opzwepend te maken. Nu ook weer, met platen als de re-remix van Dan Croll’s From Nowhere (Cause every now and then I fall a bit behind/Every time I stare into your eyes), zorgt hij bij zijn publiek voor een innerlijke strijd van behoeften: enerzijds de poten uit het lijf springen en anderzijds willen wegzweven en opgaan in het firmament. Het is dit vakmanschap waardoor Dos Santos zich met recht een van de beste Nederlandse dj’s mag noemen.
Al met al heeft KultLab met de Winterparade weer een geslaagd festival neergezet. Een warme sfeer, leuke randprogrammering en bovenal goede muziek. Hoogtepunten zijn wat dat betreft de house van San Soda, en de mooi opgebouwde technoset van Levon Vincent. Ook Nuno Dos Santos weet zijn status waar te maken.
De dj's zijn sterk, maar de sfeer is datgene dat de Winterparade zijn meerwaarde geeft. Het is niet alleen beuken in een fabriekshal, maar ook jezelf opwarmen aan een kampvuurtje onder het genot van een stamppot, of jezelf vermaken met het braadworsthappen, het wellness centre, de hot tub of het knutselen. Er moet wel gezegd worden dat het publiek op de dansvloer wat minder enthousiast overkomt, en er bij vlagen wel erg weinig beweging in zit. Dit kan te maken hebben met het feit dat de Winterparade, door de sfeer en de randprogrammering, een breder publiek trekt dan het gemiddelde techno-event, iets dat ook opvalt als je om je heen kijkt. Een sfeervol festival dus, en niet alleen voor de diehards. Mensen van allerlei leeftijden en smaken weten zich er te vermaken.
Gezien: Nachtbrigade Winterparademet o.a. Nuno Dos Santos, Sluwe Vos en Levon Vincent, zaterdag 28 februari 2015 @ Prodentfrabriek en De Kelder, Amersfoort.